Giyin düşlerini sonra da ört üstünü yalnızlığımın…

Parmak arası sessizliğinde sıradanlığın

Huşu içerisinde bekle çığlığımı

Bir edimse sevmek

Bir ritimse gülümsemek

Yaşlarımın da sebepsiz olmadığını yaz şiir niyetine

Yazgım mı yasım mı?

Ne malum her birini yasa bellemediğim?

Hatta ve hatta gece oldu mu

Ne varsa içimde kalan ukde

Uğurumsun sen ve umudum

Belki de seninle tanışıklığım baba tarafından.

Saydamdır ruhum

Salon salamanje sezilerim

Amerikan Mutfaksa gönül penceremde uçuşan

Düztabanlıdır imgelerim.

Solumsa kanat açan

Sağdıcım sağ gözüm

Güne başladığım umutla ve dilimde Besmele

Beslemelerin nidalarını duydum da geldim

Irkı olmayan öksüzlüğe ve yalnızlığa şiirler diktim

Bazense sökülen içimin sesi

Kaba olsa da kibarca ses etmediğim dış sesin

Tezahürü ve tezahüratı

Elbet gönül gözümde Pişekâr hüzün bekçim

Sessizce devindiği gece faslım

Bazense havsalamdan taşan

Fıtratı fıtratımı uygundur hüzün peşrevim

Mağlup geldiğim bir oyun da değil üstelik ömrün kendisi.

Ek göstergelerle güçlensin şiirler

Ya da katık ettiğim maaş bordrom

Kalenden meşrebiyim bazen gecenin

Teninde matemin

Esen delişmen rüzgâr

Ve de salkım saçak sözcüklerim değil elbet

İhanet ettiğim dünüm

İhya edemediğim ah, ömrüm

İbrazı mı günün?

Saydım soldan sağa

Yürekse her daim içtimada.

Minyon yüzü sevginin

Büyüyen ince ince derinlerde yüzen

Batılı mı ömrün?

Yoksa hazan yüklü mahsulü mü gölgemden korkan

Eşrafın hatmettiği ne çok gıybet

Hep de aşka etmedim mi hürmet?

Başım gözüm üstüne sevgili ilham perim?

Söyle bana neredeydin bunca sene.

Kırka merdiven dayamışken

Kırklamışken seneleri devasa bir hasretle

Elbet kendime uzak

Belki de aşk idi bildiğim tuzak

Rotamın mimarı Mevla’m

Rölantiye aldığım sedasını süremediğim hayatın

Eklem yerlerine şerh düştüğüm şiirlerin

Gözümden düşen yaşa ise ne demeli?

Sessizliğe gömüldüm hem tüm ömrü

Alt ettim sözüm ona kötülüğü

İyilik meleği olsam ne ki şu cüssemle?

Manen düşkünüm sevgiye koştuğum kadar sevgiye

Bir ihtilalse dünde saklı

Bir randıman ise yüreğin radarına takılı

Bir ihlalse sevgi ve özlem

Bir nidada kasılan yürek sesim

Yaşasın yaşasın sessizlik

Elbet meylettiğim huzur ve mevsim

Nasıl da aheste erişti bahar yüreklere

Nidam değildir nisası göğün

Na’şım daha yeni etmediğim vedası sözcüklerin

Bir ters takla ise attığım

Zaten Nisandır en çok sevdiğim

Nazenin yüreğimse ardına kadar açık baharın neşeli sesine

Bir çiçek olsam bile değişmem kanatlarımı

Nasıl ki ilham perim sökün etti birdenbire

İmha edemediğim neyse

İhbar ettim Rabbime

Mazlum yüreklere dokunmanın adıdır şiire

Düşkün yürek

Kürediğim hazan bahçesi

Neylerdim umut ve bahar karanlığın çıkış noktası olmasaydı?