Card image cap
Neden geci̇kti̇m kendi̇me...



Yitimin meczup bir düş olduğuna yeni yeni vakıfım ve aklımın amblemi iken sırların verdiği hicap ve karekökünde umudun çoğalmalıyım her şafak vakti azimle ellerimi, yüreğimi açtığım semanın bucağına serdiğim yemin gibi aşk gibi minnet etmediğim sefil yüreğim gibi çoğalmalıyım bastığım düş batağında bir m/eziyet olduğunu bile bile daha çok daha çok sevmeliyim elbette kendimi azat edeceğim ruhun pervazında güneşe dikmeliyim gözlerimi ve…

 

 

 

 

İçimde binlerce yeis uçuşan

Rugan gölgesinde iblisin

Kayıtsızlığın da mealidir yazılmayan her hece.

Ben ki aşkı ihbar eden

Devasa tapınağında lanetin

Kürediğim hidayet ile

Yakınım daha yakınım Rabbime.

 

Şükrüme biat,

Aşkı kefen giydim misal.

Öğretilere inat

Yüklendiğim binlerce bilinmez

Kimi zaman aşkın açmazken gülücükler yüzünde.

 

B/andığım kadar dünü

Ar bildiğim yüreğimde

Tezat bir başak iken dirildiğim her vakit

Elemin özünde bir sema

Göğün en yüksek mertebesinde

Sessiz bir veda.

Rabbime kucak açtığım her ezan vakti

Şerlerin ihanetine aldırmadan

Gizin de izinde salındığım

Sadece rahmetin indinde

Ettiğim dualar yetmez de

Daha çok sevmeye meyyal

Kürediğim güne verdiğim hükme

Şafağı atan mevsime dair bir tebessüm

Saklı madem matemimde…

 

Irak olduğum mutluluk mu?

Haşa.

Aşkı ezen her cürüm mü?

Bana ne.

Göğe dokunan bir huzme ise irkildiğim

Günbegün

Sürüldüğüm coğrafyalar elbet

Mantığın izinde kimi zaman en çok da

Duygulara tutsak.

 

Soruyorum kendime yeniden:

Neden geciktim kendime?

Cevabı saklı Allah katında:

Edindiğim yürek sesinde

Beylik bir cümleden kat ve kat uzak

Haşmetli bulutlarda

Olsam da noksan insanların gözünde

Gördüğüm en ela düşüm

Gözlerimin renginde çoğalan da bir pembe

Mavinin sarmalında

Aşkın çoğalan hikmetinde.