Öykündüğümsün ölümsüzlüğe duyduğum özlem

Bir de aşk iken pekişen

Sayılarda saklı bir virgülüm ben

Bazen demlendiğim üç nokta

Bazense içimde saklı o yorgun ünlem

 

Martaval okuyan gölgeler ne ki?

Derlediğim bir öyküden fazlası

Nasıl ki yolum düştü şiire ve sana

İman gücümden sökün eden rüzgâr

Sarmalında matemin

Ölümün rencide ettiği ömür

Saklısın dualarımda esir

Olduğum kadar aşka ve yalnızlığa

 

Saltanatını sürüyorum da aslında yoksunluğun

Yoklukla hemhal bir özür belki de

Hicap edilesi şu öznem

Özlemin nefesinde savrulduğum yer gök

Bazense tırmandığım düz duvar

Elbet hadisesi evrenin

Hamt ettiğim kadar mutluyum ben

 

Hüznümde saklı yara

Arkamı döndüğümde

Görünen o yama

Batılsa everen

Bakaya kalan sinem ve seması sevginin

Sadık olduğumsa İlahi Aşk ve huzura

 

Dönük yüzü hüznümün

Bir beden büyükmüş meğer

Bu aşk sana

İfa ettiğimden öte

İdrak edemediğim kadar

İmha edemediğim bir efkâr

Ne çok da özlem

Yaklaştığım o meçhul son

Derlediğim şiirlerimde

Kaykıldığım şu zemin

Elbet metin ve inançlıyım ben

İnfazı gerçekleşti gerçekleşecek şiirlerin

Hüznün de karekökü her dem

 

Derlediğim ne çok imge

İtibar etmediğim sefil zemheri

Bazense kayıp bir zamir

Emre amade yürek

Eşkali ölüm olsa bile bu firarın