Çalkantılı duygu sepetim ve aşkın rüzgârı ve işte teftişte ilham perim bense ağaçlara öykünüyorum.

Göğün teğet geçtiği bir ben değil asla.

Ben değilim asla bana t/uzak.

Nice hatıra dünde kalan nice nida içimde savruk.

Aşkın hünkârı ve komplimanı iken şiirler umut durağında.

Gözlerim ve içimdeki derya aşkın çeperine düşkün bir v/eda geçen yıla.

Yıllanmıyorum işte.

Asla yakarmıyorum bir Allah’ın kuluna.

Şaibeli değil yüreğim ve içimde saklı o devingen mevsim.

Hazan sonrası müptelasıyım kışın ve kış güneşin en çok da kışkışladığım hüzün ve ertesi düşüp de yola yeniden yeni yılı kucaklamaktan ziyade kendime d/okunuyorum ve işte neşem büyüyor.

Gecenin silik ritmi.

Aşkın ve umudun coşkusu.

Tortusu mu dünün ve geçen yılın?

Teyakkuzda geçse ömür ne ki bense emir kiplerinden hallice içimdeki hoyrat rüzgâra dikteler sunuyorum ama yetmiyor bu sefer gök kubbe ile göz teması kuruyorum ve içime ansızın güneş doğuyor.

Kaygılarım hali hazırda saklı.

Korkularım ve de: en çok sevdiklerimi yitirmekten korkuyorum bir de yazamamaktan ve pekişen direncim büyüyen göz bebeklerim ve üstü örtülü düşlerimin bazen düşünmediğim kadar büyük hayallere denk düşüyorum ve üşümem geçiyor biliyorum da kâh hayal kâh gerçek olduğumu en azından içimin hülyası ile düştüğüm yol aşkın Huda’sı iken beni koruyup kollayan ve her düştüğümde kalkıp yeniden yürüdüğüm.

Ritmi kayıp şimdi gecenin.

Şehla gözleri esaretin ne de olsa tüm renkler uykuda ve karadan benzi varsın da olsun aşkın siyaha esareti.

Düşkünlüğüm sevgiye.

Hüzün bohçam mı?

Az evvel bir cami avlusuna bıraktım.

Üstümü örten yorgan mı?

Yenik düşmesem de fırlattım üstümden ve üstüme çiçekler serpti melekler üşümeyim diye.

Hazan.

Irkı yokken acıların.

İnisiyatif sunan sözcükler.

Karambole gittiğim varsın feryat figan ettiğim yıllar dünde kalsın.

Kalantor gölgeler ve de.

Irmakta yıkanırken masumiyet kim takar ki gölgeyi siyahı?

Taktığım yüzük demirden asla pırlanta değil ama pırlanta gibi kalbi olan insanlar sayesinde nihayetinde kendi değerimi anladığım ve işte yılın son günü kendime hediye ederken kendimi ve umudu.

Bir sarkaçsa içimde çalışan.

Serkeş sözcükler mi? Çoktan çöpe attım elbet eski yılın eksiklerini de görmezden geliyorum artık ve birileri bana eksik etekli deyip laf atarken ben meleklere gülümsüyorum.

Yitip gitmedim ya bu yıl da.

Yatıya kalan sözcüklerden binlerce cümle kurdum madem…

Düş madenimde saklı iken karadan kömürler ve kâğıttan kayıklar…

Değişmeyen ne mi kaldı?

Ben hayli değişmişken yılın son günlerinde ve coşkumu aşılıyorum kâğıda ve sözcükler ekiyorum yine gecenin temiz ruhuna.

Genetik bir aşk benimki ve sempatik ve empati kurduğum kadar mutluyum varsın bir cihan değil de birkaç insan anlasın beni.

Çokluk kavramı.

Bir olmak.

Birlik olmak.

Yalnız değilim asla yalnız değilim.

İçimde sönmeyen bir güneşle ve diktiğim sevgi ağacımla ben de büyüyorum inanılmaz bir olgunluğa erişmenin hasreti ile içimdeki çocuğu güdüyorum ve evet, bir yanım hala çocuk kalmakta ısrarcı ama ben de mutlu olmakta ısrarcıyım ve sözlüğümden çekip atıyorum hüzne dair ne varsa.

Sonsuz bir ömür değil beni bekleyen ama ihtimalleri değil kaderimi düşünüyorum bir o kadar kendimi ve tüm sevdiklerimi Rabbime teslim etmişken huzurum büyüyor ve göz bebeklerim de.

Kalp gözüme sirayet eden duygular…

Sevgiye riayet eden ne varsa.

Kim olduğum da önemli çünkü ben’ den başka bir ‘’ben’’ daha yok üstelik harcadığım hayatı değil kazandığım deneyimleri ve duygularımı ve dostlarımı düşünüyor ve çağırıyorum bir bir.

Çelimsiz bir kelime gibi gözükse de ‘’ben’’ yüreğimden taşan nice alıntı ve asla çalıntı olmayan umudun g/izinde sürüyorum ruhumu belki de yeni bir sürüm olmak adına kendimi yeni yıla yeni umutlara güncelliyorum.

Bilsem de her şeyin bir anda değişmeyeceğini…

Ben bile yeni yeni çözmüşken içimdeki şifreyi ve dolandığım kör düğümü dilimden düşmeyen dualarım ve büyük haz duyduğum her salavat getirdiğimde huzurla kucaklaştığım ve yan odadan annem sesleniyor:

‘’Yolcu ediyoruz eski yılı ve eski yılda kalan tüm acıları.’’

Umudun tekerlemesi her yeni başlangıç.

Huzurun ve sevginin de tekerleği iken umut ve inanç.

Aşkla büyüyen evrende ve içimde saklı sırları şifreleri çözmeye dünden yeminli iken…

Mutlu yıllar dilerim, sevgili dostlarım ve tüm insanlık…