Hangi renksin söyle ulu yalnızlığım ve ben şehrin kara dokusunda saklı bir yıldızım kıyama durduğum geceden sökün eden hecelerim…

 

 

 

Muadilimsin muhterem yalnızlık

Aşkın azığa aldığı bir hecesin sen

Esintisi yok mu o esintisi ta içimi üşüten

Gökte saklı duru bir tendir benim varlığım

Elbet ruhumda saklı dokunulmazlığım

 

Martaval okurlar aralıksız

Meali ölüm olan bir uyku sızar yaramdan

Yaren bildiğim sen ve kalem

Yâd edilesi dünün

Gizeminden damlayan bir hecesin sen bir hece

Hicvisin özlemin

İzbelerde saklı yosunsun yosun gözlüm

Kükrer kızgınlığım

Kararır gözlerim

Karıp dururum o sefil tek hecede saklı hazanı

 

Mevsimlerden beyitler ördüm öreli

Nefsimi öldürüp de derine gömdüğüm günden beri

Günyüzü görmedim ben

Gönlümde saklı o heyelan

Hali hazırda kırıktır yüreğimin fay hattı

Adabımla sevip neşredişim gecenin ihbarı

O acım açamadığımsın sen içimi

Her açmaz düştüğümde sevgili,

Bak yitip gittin sen düştün de gözümden

Iskaladığım bir heceymişsin sen

En alasından ve ulusu duyguların

Aşkla neşreden gün bitimi gecenin yitimi

Yatır meziyetinde

Açık ara farkla sevmiştim ben hem de çok seni

Sersemlediğimsin sefil

Sarsıldığım öldürücü şiddetinde bu hüznün

Sarmalındayım bil ki izini sürdüğüm dünün

 

Mealim mi?

Fıtratım ve de…

Mizacımda saklı kör hece

Makul olansa elbet unutmak seni

Aymazında yalnızlığın

Şehrin sekizinci tepesidir içime yığdığım

Senden sonra afalladığım nice hece

Hercai gönlün bense hazır ol da geçen ömrün öncesi

İthaf ettiğim değilsin artık sen

Yürekteki hutbeyi bilen sadece Yaratan

Uladığım kadar aşkı

Uluduğu kadar evren yere göğe sığmaz varlığın da

Na’şı

 

Elbet neşri sözcüklerin sökün eden

Bir sus payı söylem iken mealim

Derdest olmuş her sözcük

Harcadığım tüm nefes

Sözcüklerim ve kalemim sensiz

Sen olmanın verdiği hükümdü madem bana uygun gördüğün

Bu acımasız sondan sektim bak nasıl da ansızın

Seğiren gözümü açan elbet Mevla’m sayesinde

Bulduğum kendimi sızan

Yaşın da muadilidir yazdıklarım

 

Gel gör ki kölesi olmadım olmam da bu imkânsız aşkın

Seferi varlığım seyyah hecelerim

Saydam ruhumda saklı tuttuğum son esaretim

Ve işte cesaret bulup da söyledim

Son sözü

Lakin son şiirime daha zaman var

Varacağım kayıp yakasında şehrin

İçime düştüğün kadar içerlediğim

Bu yargısız infazın

Şeceresidir bundan böyle düşen

Payıma vakıf olduğum

Elbet ıssızlık ta ezelden

Neyse kaderim razıyım

Kederimle doğmaksa benim tek ilacım

Acıyla beslenen nazlı ruhumun da dinmek bilmez elbet niyazı

Hala nasıl oluyorsa saklısın sözcüklerimde

Yakardığım kadar içtenlikle Rabbime…