Rengi yok bu v/edanın ehemmiyeti de yok bense sessizliğe sığındığım kadar düşlere uzanıyorum.

Düş pembesi şehrin ışıkları içre yolculuğu günün kavuştuk kavuşalı bahara aşka tahakküm yükleyen değil aşkı şiar edinen yolculuğun kutsal tınısı.

Seyyah heceler…

Ökçesi yüksek ömrü uzun,

Aşka sadık

Rahmeti katık

Bilenlerin mücadelesi

Bir tabu değil ömür tabutu saklı kaderin g/izinde

Göğe konuşlu yürekler melekler

Rabbe teslimiyeti insanın

İfa ettiğinden öte

İmtina ettiği

Nasıl ki kırma korkusu kalpleri

Mevsim nazlı

Sesler sedanın ambarı

Şivesi tutuk değil

Sanrısı yok değil

Şifası sabırdan rahmetin tecelli ettiği

Bir teselliden öte şiirler

Hayallerin gücü hatırına sevginin

Damlaların büyüdüğü

Bir ilkbahar sabahı

Güneş iken neşri semanın

Hayat iken yorganı sevdanın

Hüküm veren Yaratan

Aşka konuşlu bir kanat sesi, yüreği

Havalara uçuran

Nidaları varla yok arası canlıların

Lakin maneviyatın o gür sesi

Kanat açtıkça rahmete

Aşkın tılsımı

Sevgi ile büyüyen yürek içten içe

Şeffaf bir rahle

Aşka sadık bir gülümseme

Dokusu evrenin

D/okunduğu kadar da şiirin

Bitimsiz evreleri

İhbar ettiği şairin

Elbet yüreğin bitimsiz sesi

Ki

İnzivada geçen günlerin sonlandığı

Ufka dönük hayallerin artık kundaklanmadığı

Sevi dilinde heceler

Katıksız özlemi sineye çeken sevgilinin

Davudi sesinde büyür özlemi öznesi de şairin

İklimler kantarı aşkın

Dokunduğuna delalet yürek, kamberi ruhun

Elbet umuda sirayet eden

Yaşama sevinci ve saklı tutulası devasa inanç

Ne hikmetse gece varır güne

Günde saklı perdeler uçuşan

Varla yok arası hüzünbaz dizeler aşka çalım atan.

Hecelerin firarı

Şairse fedaisi ömrün

Şanlı geçmişin izine parmak basan

Hicreti

Belki de hicvi

Yokuşlar inip de çıktıkça şair

Meydan muhaberesi adeta ömür

Sevgiyle teneffüs edilen göğün rengi

Elbet gök kuşağı giyindiği

Şairin bir şiir derken bir şiir daha

Devasa

Kanatları büyüdüğü kadar duasına

Eşlik eden meleklerin hüzünlü sesi

Kol kanat geren elbet yüce Yaratan tüm yüreklere…