Card image cap
Mavi̇ni̇n derdi̇ndeyi̇m bu bahar...

Mevsimin kirini tahliye etti rüzgârlar

Aşkın indinde eriyen yalanları de depoya kaldırdılar

Bir içimlik günün

Bir ömürlük suresinde

Aşka biat bir öngörü ile

İhya edilesi satırlara baş koydum yeni baştan.

 

İçimdeki ılgıt

Belki de her gün biteviye yediğim zılgıt.

Muhterem yolcularım varmadı yüreğime

Ve uğurladım ben soluk kış güncemi.

Bariz öfkesi beşerin;

Şamata ve şaşalı zulüm

Ölürken çocuklar üçer beşer

Neye yetecek tek kişilik davam?

 

Andım ben dünümü;

Ar bildim madem matemi;

Ar’landım ve aradım eşkâlimi

Sonramı asla güncelleyemediğim

Debdebeli acılarımı sorarken ahvalime düşmanlarım

İçimdeki aşkı kıtladılar

Oysaki tüm evrene yeterdi benim sevdam

En çok kendime kızgın çocuk dünyam.

 

Mavi’nin derdindeyim bu bahar

İçimdeki bakraçlarca buhar

Kime yeter ki tekil varlığım?

Kimine methiye kimine kırgın

Aşkla sırdaş kalemimle arşınladığım bucak bucak.

 

Mermeri solgun bir resim bu

Aslında belli de değil;

Kim ölü, kim sağ.

Hem yetemediğim ömrün kozası

Sonunda çatladı yüreğimin kiremitleri

Ayak basmadığım hangi rüyam mı?

Arşı alaya çıkmayan hangi hazan mı?

Oysaki mevsim ilkbahar.

 

Büyümeye yeltenip yüzüme gözüme bulaştırdığım

Bu ateş topu mu,

Çevreye sıçrayan hüznümle

Mutluluğa damga vurmam çok mu akla ziyan?

Ar’ımda saklı andım;

Andımda saklı içimdeki çapkın güvercin

Oysaki beni, beyhude bir serçe

Gagaladıkça ömrü

Dilinden düşmeyen habis sevgim.

 

Dimdik olmam yarar mı sahiden işe?

Bir de sevdiğim kadar sevilmekten yana da

Yok iken umudum; derdim tasam.

Hünkarı beyitlerin üç beş yalnız hece

Bir hevesle giriştiğim mücadele

Adına ömür denen

S/ayıkladığım pür-neşe.

 

Gölgemle yettiğim eşkâlim;

Yalnızlığımla s/ardığım yaram

Yarınıma kefil olsam nereye kadar?

Hüviyetimde pembeden bir dağ;

İçimde saklı yüreğin feri

Her mersiyede

Bir sıkımlık canı işte yürekteki elemin.