Card image cap
Masal ve şi̇i̇r

Her düşün bir öyküsü vardı elbet her öykünün de bir düşü.

 

 

 

 

Mevsimler çalım attı aşka:

Ah, ne çok revnak acı

Sözcükler kumpas

Aşka tutsak her hücre ve hece

Gönlün beyitlerine serili mihenk taşı

Zarif bir rüzgâr esefle uçuşturan saçı.

 

Gönlün hadisi her mevsim

Her mevsimde saklı yeis

En çok kendine zulmeden bir sevda

Aşkın da neşriyatında saklı icraat

Elbet dökülen pulları zeminin

Elbet okşayan eli sevgi dolu bir annenin.

 

Acıların lehçesi ve saltanatı

Sür git bitmek bilmeyen bir lanet

Dökümlü eteklerinde kaderin

Caka sakan bir nifak gibi

Hayatla giren arasına her illet

Göğün de çadırında kurulu töhmet

Ve işte başladı nihayetinde masal.

 

Kundaklanan bir ömür

Salkım söğütlerin nazarında sefil bir tanrı

Adeta yalnızlık.

Kendine kurban

Kimliklere hüsran yükleyen bir yenilgi

Varlığın safiyet yüklü lehçesi

Karambole giden her günden

Arda kalan isyan

Tövbe etmeyi unutan bir lisan ve insan

Acıların odağında saklı bir huşu ile

Yükselen göğe

Varla yok arası bir merhamet

En çok nefsine tutsak bir köle.

 

Bir hayra delaletti şer madem

Matemin izini süren mahrem ve lanet

Aşkın göğe tutsaklığı

Gözlerine tutsak yenilginin

Cebbar bir şiir gibi çıktığı yolda

Boy verecekti dizeler

Açan çiçeğin çehresinde solgun olsa da

Acısından derdest bunca hece

Elbet soluyacaktı aşkın ve sonsuzluğun nefesini.

 

Bir heves kundaklanan kimi zaman

Kaplumbağa adımlarıyla şairin

Önü alınmaz duygular

Gölgelere kurban edilen ömür

Hicreti belki matemin

Beyliklerin hüküm sürdüğü devirler gibi

İçine çöken tortu bilinmezin.

 

Solan bir beyit

Yetmedi mi?

Sürgün edilen sefalet yüklü bir kehanet

Aşkın da ambarında saklı özlem

Közünde isyan ve yalan

Neyse ne beşerin öfkesi

Kendini kendine kurban veren bir lanet.