İtibarını yitiren bir kitap gibiyim,

Tehlikesiz bir kitap imi aslında

Yokuşa sürülen de bir inilti

Kaptı kaçtılar mevsimimi ve düşlerimi

Dercesine…

 

Soytarı bir buluda serildim sonrasında;

Çevir çevir sayfaları ve çiz altlarını

Hafif meşrep bir bülten misali

Yüreğin edimleri

Delişmen riyalar,

Sözcükleri olmayan racon alt yazı:

Spikerin hızlı hecelerinde yol bulan bir şimendifer.

 

Öfkeli ve yangın bürümüşken şehri

Sisi sözcüklerine karışan bir sabah v/akti.

 

Ah şiirler,

Ah, yalnızlığım,

Ah, kalpazan düşler.

Duyulmazlığın kitabını yazdım ben, azizim

Görünmezliğin bir de:

Mavi muşamba yorganım çimlere çektim ben restimi

Seke seke geçtiğim iç’çimin Seddi

Dokunaklı bir pembe ve izafi bir neşe

Koptu kopacak yüreğimin püskülleri.

 

Damsız bir aşkım ben

Fazlaca da gamsız;

Hangi reşit olmayan acıyı geçirsem de nüfusuma

Süklüm püklüm bir levye ile

Sürüklensem intihara…

Geçiniz, efendim, geçiniz

Sözcüklerden geçmeyiniz yeter ki

Çiğneyebilirsiniz de bedenimi ve bentlerimi

Balta girmemiş düşlerimde konaklayabilirsiziniz de

Nasıl da zararsızım,

Anlayacaksınız günün birinde.

 

Kaçıncı b/askı benim hüzün yüklü hazanım?

Kaçıncı vukuat kurşuna dizilmişliğim?

Sözcükler, benim raconum, mirim:

Asılsız kaldığım değil hani

Asılmadığım ip mi kaldı ömür boyu?

Anamın, babamın ve sülalemle iştigal bir yetimim ben

Hakkı nazarında içimde sürekli alt yazı geçen

Sünepe bir bülten.

 

Narımla,

Nazımla,

Niyazımla…

Sevseniz beni diyordum;

Çok şey mi istirham ettiğim?

Bir parmak da bal çalsanız şu sefile

Sonrası zaten muktedir hayallere

Yeter ki d/okunaklı olsun benim masalım

Bir de ahrazı ömrün ve şiirlerim

Bin bir yeis ile gardımı aldığım

Hem ben bu güne kadar sevmedim mi koca evreni?

 

Hiç kimse

Hiç işte

İç, dediğini duyar gibiyim meleklerin:

Azıcık daha içsem hani

İçimdeki taşkın nehirleri kim susturacak?

Bir de sönmeyen yangınım?

 

Mahşerim ben; mahşerin diğer adı

Adımda doğan solgun güneş

Uyumaya üşendiğim bir gece işte

Hem ben değil miydim güneşi didikleyen?

Sonunda yandım ben de güneşin feri ile

Andım da dünümü, tükenen ümitlerimi.

Azıcık sevseniz, diyordum sessizce ve tüm içtenliğimle.

Anne, ben daha ölmedim mi?