Card image cap
Kirik heceleri̇m



Öykündüğüm kadar özümle muhalif düşüyorum ve ısrarlı bir yalnızlığın küpeştesinde yorgun bir rüzgârım.

 

 

 

İçimin mavisinde örtündüğüm doğam

Gözlerimde biriken özlem yanlısıyım

Kıyımdaki haşmetli sözcüklerin

Yalın ayak sessizliğine vakıf

Karınca adımlarla örtüşen yavaşlığın da Tanrısı adeta

Körelen yetilerim

Azımsanan göğün kavşağında

Bir yetim düzmeceyim.

 

Kanıksamaksa yarını

Öncesinde yerle yeksan

Bir azınlık bekçisiyim

Sıfatsız kayıp özneme özlem yüklesem ne kelime

Sakıncalı bir sanrıyı öğütsem kime ne?

Ölümle tokalaşsam aciz adımlarımda

Ad’ımdan yoksun kimliğin de iri taneleri.

 

Martavalın kehanetinde durağan sabrıma

Yüklendiğim sözcükler pasajında alabildiğine

Haşmetli ve sancılı…

Kelamın dinginliğine hasretim

Ömrün uzantısı bilumum karede

Örtündüğüme delalet kırık hecelerim

Kayıp giderken altımdan mermer zemin

Hiç olmadığım kadar de eminim hiçliğimden.

 

Hiçsizliğin bir engebe olduğu

Ketum gölgelerin tümüne ihanet

Etmekle mealim arasında içimini mutluluğun

Bir ömür ertelediğim

Ve bilmesem de kim için…