‘’Adını gizleyeceğim sen de bilme Lavinia…’’(Ö. Asaf)

 

 

 

 

Bir susku geçirdim üzerime

Üzengisi idi şehrin bestelediğim her güfte

Aşkın da kamçısı kanamalı yüreğimin duacısı

Bir şiir ve bir nükte

İlhamın kaldığı vardiyası

Baş şehri ölüm olan bir şehirde

 

Dikilesi bir ruhtu benimki

Diklemesine sapladığım hüzün yüklü

Heybemden sökün eden alacalı düşler

Mevsimin ve aşkın da bakiyesi

Yüz görümü bir şiir daha dikilesi

Ne de olsa tek dikili taşımdı şiir ve sevgi

 

Gecenin cebbar gölgesine sokuldum:

Anne kokan bir iklimdi ve ben sevmeye mecburdum

Günü sevmediğim çünkü gün ışığında

Gizlenemediğim kadar da yorgundum

Elde olmadan geceyi bekledim

 

Hatırşinas yüreğim

Meczup bir dervişin zikrine denk düşen

Ah, ne de çok fikrim vardı yitik düşen

Yalnızlığın merhalesinde bir arpa boyu yol almadığım

Aşikâr ölümle seviştiğim

Nazenin bir sevdanın iz düşümü

Öykündüğümse sürtük bir gündü…

 

Hani, hani, yaşama sevincime denk düşen

Zamanlardan ayrı düşmüştüm madem

Matemiyle sevişen mahrem bir yürektim

Yürek yemişlere kafa tutan

Bir isyanın da bekası

Bir rengin daha karanlık tarafından istilası

 

Devrik cümleler vardı öncemde

Devirdiğim putlar ve potlar

Döngünün da kapılmışken rehavetine

Anne kokan her buse

Anne ikliminde seken her hece

Bir hışımla üstüne yürüdüğüm kadere

Veryansın ettiğim kadar

 

Ütülü bir gömlek gibi

Ünsüz bir ünlü gibi

Devşirmenler ve Arap Bacı

Dünde saklı nice Yeniçeri

Kazan kaldıran top yekûn isyanda

Bir minvalde tutuştuğum kadar

Yarama merhem olan şiir

Ve nicesi söylenmemişken de henüz son söz

Hikâyesi bellediğim şiire attığım bir çalım daha

Vadesi dolmadan ömrün

Miadı dolan bir köprünün

Ayağına takılı pranga gibi

 

Ve de o çelenk

Aşkın na’şına giydirdiğim yelek

Aşikâr

Aşktım ben

Aşikâr özlemle yoğurduğum rütbem

Azımsandığım kadar

Azmettiren elbet keder

İhtimamla üstüne serili bir masada saklı kayda değer

Mademki yürekten arda kalan o son zerre

O halde, duygular fora

 

İhlali günün

İdamesi ömrün

İdam sehpamda ettiğim o son kahvaltı

Beylik değil beynamaz hiç değil

Beti benzi atan bir fani

Mademki âşık olmuştum celladıma

Kim tutar beni kim tutar?