Sağanağın son damlasıyım içre dönük yolculuğumun da meali iken yazdıklarım.

Bir içimlik de addedilmesin hani kalemim ve ruhum…

İçtimada geçen ömür ne ki?

Mademki sevgiydi dilemması yaşamın

Sevecen bir iklime meylettim

Mevsim kış ya da yaz, ne fark eder?

Kuytularda saklı güzelliklerin peşinde

Yaşadığım da değildi hani keyfe keder

İmlası yok gülüşlerimin

İmha edemediğim ne kadar kötülük saklıysa cihanda

Bir cihat misali giriştiğim arayışımda

Meylettiğim sadece sevgi ve umut

Üçlerken hayatı

İman gücüme sadık

Bazen tutulan nutkum

Ve işte ibadet ede ede açıldım

Gonca gonca

Sökün eden rüzgâr

Kimse sevdiğim beni kalbinden kovar:

Tek korktuğum kalp kırmak

Kırık kalbimden durduk yere de çıkmıyor

Bunca şiir.

Öznel bir ritim saklı evrende

Seyyah yüreğimle kovaladığım

Semada saklı özlemi

Aşkla kovaladığım.

Şiarım nice duygu

Şerh düştüğüm ufku

Nasıl yok sayarım Rabbin izinde

Mealim vurgun yer zaman zaman

Ziynetimse üçü bir arada:

Sevgi ve iman gücü ve umut.

Ruhumu karalayanlara verdiğim nota:

Sevmesen de çekil:

Yeter ki gölge etme sevgime

Mahsulüyüm hüznün

Muadiliyim günün

Metruk değil yüreğim

Bir o kadar mazlum ve mağdur bir iklimdir

Sektiğim anbean büyüyen coşkumla

Rabbime koştuğum

Ve ruhuma yağan nur

Nefsim değil nefesim önem arz eden

Ölü nefsimden doğuyor bunca şiir

Tek nefeste içime çektiğim

Gel gör ki:

Ömürlüktür benim iman gücüm ve sevgim

Yakardığım Rabbime

Yâd ettiğim mazim ve tüm sevdiklerim

Olmasalar da yanımda

Şükürler olsun ki baş başayım

Bana sahip çıkan İlahi Varlıkla.

Meşk eylediğim hüzün

Misal s/özlendiğim gün ışığına duyduğum özlem

Öyle ki gecem dahi aydınlık

Neyse ruhuma yansıyan

Pekişen iç sesim ve kalem

Perçemine saklandığım yıldız kadar

Uzakta olsa da mutluluk

Peşrevi sözcüklerin

Ben İlahi Aşkıma ve sevgime ve kelimelerime

Ta ezelden kefilim.