Card image cap
İzdi̇vacina tali̇bi̇m azrai̇l'i̇n

V/arlığın hümayunu Tanrı katında resmedilen

Yüreğin resminde saklı üç beş detay

İçin için hüzünlenen günün de son öğüdü

Tutamadığım dilimde saklı ayan beyan

Zimmetli gölgemle

Kozamda barınan tay’ın doğal yalnızlığı.

Bir minvalde çöreklenmiş yetim

Sunu babında kenetlenmiş yüreğin şehirle isi:

Hangi mevsimde saklıysam…

Hangi yarada baş veriyorsa yaralı ceylan.

 

Gümbürtüye giden ömrün tortusu çömez

Yüreğin de yongası her araz;

Ver her ahraz

Sunumu olsa olsa insanlığımın

İki arada bir derede sevdiğim kadar

Sevilmekten de yana yok derdim tasamla

İştigal bir mizansen

Maviden bozma göğün reçinesinde

Saklı kanatları bunca hezeyan

Basarken yarama

Aşkın indinde solgun bir kelebek

Sonlanmayı dileyerek ayyuka çıkan

Benekli kanatları.

 

Ketum varlığın k/özünde isyandan mütevellit

Bir vaveyla

Somurtan hecelerden de alamazken başımı

Kime gerek sanki

Bunca yığılı kehanet?

 

Bitiş noktasına ha vardım ha varacağım;

Küpeştesinde ömrün çok muydu da derdim

Haykırışlarıma itiraz eden elbette Tanrıdan başka

Ketumluğun yansıdığı son manivelam.

K/efil olduğum kadar

Emrine amadeyim yüreğin

Kayıtsız izleklerde eriyen her hecenin de

Kefilim aşkına

Sanrı yüklü bir külhanbeyi

Oysaki bir başıma yaşadığım kadar

Taşlanan benliğime mi bunca eziyet?

 

Mavi turnam,

Sarı göğün de pervazında

İri bir salıncak

Acılarımla ördüğüm ipinde

Salındığım kadar kendime sallandırmak tek

Maruzatım:

Himayesinde Rabbin

Kaç öğün daha öleceğime mi delalet yoksa

Sondan bir evvel

İzdivacına talibim işte Azrail’in

Düşmüş bir kez evren gözlerinden mavinin:

Hangi zümreyse acımı reşit kılan

Bilmukabele, azizim.