Bir düş’ ün minvalinde yaşamak bir o kadar yaşatan duyguların alfabesi…

 

 

 

Eskiyen bir gülüş.

Esnemeyen bir mevsim.

Endamlı sevgi ve biz insanlar yeryüzünün bekçisi.

Araf’ta kalan rüzgârdır bazen insan

İhya edilesi yürekte saklı mademki gizem

Dilaltı mutluluktur yaşamak tüm evrene her yere sirayet eden

 

Göğün çaputu

Aşkın hangarı

Matemin dindiği

Sudan sebeplerle yaşam değil

Su gibi aziz olmalı illa ki insan

Sevecen yüreğin

Semazen gecenin

Semiren hecenin aç gözü

Aşkla sevmekle doyan ruhu giz yüklü evrenin:

Nakkaşı aşkın ve hasretin

 

Devasa bir yumaktır da insan

Sarmalın gerçeklerin

Dinmeyen sızının sızdığı yürek denen eksenin

Kıblesine dokundu mu insan gök kubbenin

 

Esen yel

Dinen yağmur

Açan güneş

Kapanan bir kapı akabinde

Rabbin bahşettiği daha nice kapı

Renklerin asili beyaz

Severken insan nasıl da pervasız

Yitiminde günün geceye değen eli kalemin

Kalesinde uçuşan sevgi denen bayrağın

 

Asla da dinmez gözyaşı insanda

Muradı ve müridi nasıl ki sevgi ve Rabbi

Kozasından dahi firar eder insan

Kaykıldığı eksen ne ki?

Kaybolmadan yüreğin muhabbeti

 

Konuşlu olduğumuz kadar

Kaybolmanın efsunlu gölgesinde saklı bir nazar

Hitabı sevginin

İhya edilesi her yürek her insan

Kamaşan gözleri göğün

Yerde saklı bilinmez bir hazinin

Belki de yerin yedi kat dibinde boy veren tohum misali

Öykündüğümüz illa ki olmalı huzur ve sevgi

 

Kanatlanan her duygu

Sevdiği kadar insan etmez mi rücu?

Bir meltemin serinlettiği

Minnet etmeden de yaşadı mı insanoğlu

Esaret değil cesarettir sevmek

Layığı ile dokunmak her yüreğe

Kemale eren sözcüklerden yağan rahmeti kucaklamak adına

Diri beden dingin mevsim

Dirilen bir sözcükten ürer insan

Ümidini saklı tuttuğu kadar

Razı geldi mi hele ki kaderine

Sancıların sanrıların sonlandığı kadar her dilek

Elbet vücut bulur her dem

 

Renginden boca ettiği kadar erer de hidayete insan

Sabrını saklı tutmanın mükâfatı

Huzur ötesi hayatın tutulmuşken nabzı

İki cihanda da aziz olmaktır tek muradı

Rabbine âşık ve her sadık her kulu

Korur evren

İtikadın gücü ve gör sesi

Yeşillenen bakir çorak toprak

Bilinmeze duyulan saygı

Hele ki bir kere ‘’ol’’ dedi mi Rabbi

Yaşamak da inanmak da bir mucize

Karanlığı delen gözleri iman gücünden

Tüm evrene sirayet eden her dua elbet

Dinmeyen rahmeti inancın yüce Mevla izin verdiği sürece…