Card image cap
İnancin bi̇ti̇msi̇z serenadi

Mavi’yi iyice mimlemişti şair:

B/ellediği yastık altı düşleri buyur ederken

Zaaf dolu yüreğin martavalında

Bir bukle de hüzün dillenmişti

İmge niyetine başını koyduğu yastığın

Kuş tüysüz hasretine bel b/ağlayıp

İzafi bir izlekte

Sanrıları sancı niyetine sonlandıran

Müdahil hayata bir yarım dünya huzur sunarken

Katlarına göğün huzur ekip

Mevsimsiz bir ölüm dilimlediği…

 

Paraf yüklü şiirlere de umut bağlarken

Her soluk karede

Kâh gülüp kâh ağlarken

Yakan Haziran güneşine inat

Arka ayaklarında ömrün

Aksanlı şarkılar nam salıp

Şenlendirirken sözüm ona

Aşkın her faslı

Bir silik gölgede baş veren filiz niyetine.

 

Özümsenen her ışıktı yaz’ın mahir yüreği

Yazmaya dair tümceler tetiklerken rahmeti

Göğün kaptı kaçtı bulutları

Mert bir selam’a yükleyip da bunca başkaldırıyı

Sadece yumdu gözünü

Uğrunda mevsimin

Bir Haziran yağmuruna teslim şehri

Didikleyip lime lime

Sancılı melekler hatmetti aşkı ve masumiyeti

Kim bilir hangi hanede saklıydı hüzün?

Yana yakıla yağan umudun hangi karesine

Emanetti fani ve sevgi?

 

Sevdalı bulutlar sevecenliğinde hikmetin

Aşka biat rumuzlar

Savsaklarken içindeki hasreti.

Ve gök yumdu gözünü

Sağalttı acıyı ve özlemi

Bir nebze de olsa hafifledi yükü meleklerin

Şakıyan kuşlarla örtüşen aydın yüzünü hayatın

Sormadı bile neden, diye.

Sustu Yaratan ve gök kuşağı dillendi

Renklerin doğasına serip de içindeki niyazı

Kenetlendi her bir canlı

Kavuşmanın heyecanı ile susan evrene son kez

Baktı Yaratan ansızın

Kutsadığı kadar da kutladığıydı

İnancın bitimsiz serenadı.