Matbu düşlerim var benim: içimin aymazlığında saklı tinim ve rengim bazen mahcup bazen umut dolu bazen afaki coşkum, tutulurken sözcüklerin nutku.

O devasa esinti ki kıbleme kıvılcımlar saçan

İman gücümle serildiğim ömrün rahlesi

Kimi zaman bir yangın

Bazen kopan feryadım

Aşka tutsak, Rabbine sadık meftun varlığım ve yalnızlığım.

Düşkünüm sevgiye

Mizacımda saklı nazenin fısıltılar nasıl ki şiire gebe gece

Hünkârım, hükümranlığında Mevla’mın

Köşe bucak kaçtığım isyankâr gölgeler

Zirzop bazen karanlığın çağrısı

Düşüp de yola

Düşmüşken uçuruma

Düşlerim uçuşur nazenin yüreğimde.

Düşe kalka yaşamanın meali

Fısıltılar yüklüyüm ceplerimde

Azat edilmeyi beklediğim bir tutsaklık

Sevginin faturası nasıl da kabarık

İhya eden yüreği

Miski amber kokuların nüvesi

Nidalar suskun sözcükler uğrayan bozguna

Ne zamanki terk etsem kalemi karanlığın boşluğuna

Hicabım kendime

Hazan yüklü soytarı mısralar

Eş güdümlü gülücükler el verirken yalnızlığıma

Bilirim ki Rabbim hep benimle

Fanusun kırık camı

Aşkın na’şında saklı özlemin narı

Bir beyit ve bir şiir

Bir hikâye bir roman ve sancılı ömür

Mevsimlerden sektiğim

Sarmalında sevginin inanç ekip umut biçtiğim

Salınırım bazen

Alınırım da ara ara

Aralık kapıdan girip çıkamadığım bu karanlık odada

Manen huzurluyum Rabbimi her andığımda

Kayrası ruhun karambole giden ömrün narası

Oysaki sessizliğimle baş verdi muradım

Dikenli yollarda yara bere içinde dizlerim

Yan yana dizdiğim dizelerim

Dingin bir ömrü içten içe hayal ettiğim.

Metruk haneler ve yarım kalmış masallar

Firar ettiğim kadar kendimden

Bir kere bile yeltenmedim benzemeye birilerine

Cafcaflı değil sözcüklerim ama cebbar

Karanlık değil mevsim nasıl da lütufkâr

Yâd edilesi dünün külfeti nasıl da boyumu aşar

Sevecen hikmeti evrenin elbet sebat ettiğim kadar

Yaralar da sessizlik.

Yanan tabanlarım ve yakardığım Mevla’m

Şeşi beş görürüm bazen dünyayı

İstiflediğim kadar bunca acıyı

Hamt edip tefekküre daldığımın akıbeti

Başımda taşıdığım mukadderat

Yan çizse de insanlar

Yansızım severken

Yâri sevmek en güzel masaldır da itikat

Aşkın şahı

Yalnızlığın tek ilacı

Elbet varlığı taptığıma yürüdüğüm

Cüssem ne ki bende bu İlahi Aşk olmasa

Cüret etmek ne haddime

Cümlelerime dahi can veren elbet O’nun rızasıyla

Yaşayıp yazmanın meali

Dünyada yaşamaksa cennetin güzelliğini…