Ufaltılmış bir öğün gibi aşk ne de olsa vebası diye addedilir sevmek bazen yaralı yürek bazen yamalı bohça o en muteber esintide kaptırıvermek kendini aşkın hulasasına…

Her insanın bir hikâyesi vardır

Ama her hikâye tek insandan ibaret değildir…

Yüreğin mafyası üzünç dolu ömrün neşrinde fısıldar

Kalem, aşk diye diye yarılar da hayatı

Ne de olsa aşksız yarım adadır insan, meali şiir

Kokan her dürtü ve ölüm güdüsü ile serilir toprağa…

Bir günü daha devirdim, azizim:

Azat edilesi bir mevsimde biçtiğim duygularla ördüm

Ben bu afaki yüreği.

Azımsanansam da azımsamadığım insan ve sevgi iklimi

O en muteber duygu ki

Bir fısıltının ansızın nidalara dönüştüğü…

Sözcükler efsunludur, azizim:

Sahi, sen bizim oralardan hiç geçtin mi?

Geçimsiz addedilir ruhum gel gör ki:

Mevzu bahis aşksa eğer aşina bir seste

Aşikâr aşkın güneşinde eriyendir kelimeleri.

Sevgi biçtiğim şiir içtiğim

Bir yanılgı ötesi hem hemhal olduğum

Bir yenilgi sonrası kendime düşman kesildiğim

Her renk her insan her iklim

Eşleşendir yüreğim

Sarıp sarmaladığım bir bohça

Ötesi yok işte:

En işveli derya

Lakin kum misali dağılan

Tuz misali aşk olmadan yoktur anlamı hayatın

Bir kâşif ise âşık

Debdebeli de bir maşuk

Makul olanı arama

Muktedir olanla eşleş

Muzip bir tınısı varsa eğer ki yaşamın

Elbet aşkın kat izinde saklı

Kat çıktıkça hüzne

Özleme bandığım

Kıtlıktan çıkmışçasına da sevip efkârlandığım

Bir huzmede göz süzen en ılıman iklimim, azizim

Sözüm de sitemim de kendime

Kimliğimi kaybettiğim o ilk gün

Kayıp ilanı verdiğim bir yürek dokunulmazlığın

Titrinde

Titreyen ellerim tırnaklarımı geçirdiğim

Ne çok evre

Mıhlanıp da kaldığım bir izlekte

Saklı feryadım

Ama sessiz ama derinden

Ve fakat aşkın ibaresi iken

Dinmek bilmeyen o özlem

Zanlar bizler için

Zamlı tarifesi sevginin

Ziyan ettiğimde koca ömür

Telafisi yok elbet gidip de geri dönmeyenin

Bir başıma kaldığım o lahza

Efkârı dinmeyen bir alametifarika

Endamı mı sevginin yoksa bir fısıltı mı

Yüreğin teklediği günbegün

Endamlı bir vaveyla

Yüzü suyu hürmetine aşkın

Varsın ruhum da çıksın ıskartaya

Hazan ve hüzün ve devrik ömrüm, azizim

El aman demeden geçiş hakkı tanıdığım

Kâh z/afiyet kâh selamet

Özümle güzüm

Gözümle közüm

Ahvali kayıp mısralar

Şiirlerse bıçkın

Şivesi ölgün bir günde demir aldığım

Dert aldığım

Yaş aldığım

Yas aldığım

Yankısı duyulur ta nereden

Bir tebessüm

Bir terennüm

Güftesi varsın olsun ölüm

Nemalandığım şu s/onsuzluk denen âlem

Üstüne ant içtiğim

Ardıç kuşu göğün

Anka’sı dünün

Yarınlar ve kalan yarım

Aşkın tümlediği bir isyan addedilmesin asla şiir

Kalem nasıl ki asam

Asi/l bir rüzgârdan ötesi değilim

Ölümlü bir nazire

Ölümsüz bir kıble

Ölümüne sevdiğim…