Yitik şehrin öfkesi saklı içimde: demir almış mateminse hüzünlü sesi.

 

 

 

Nazenin bir coğrafyadır benim yüreğim

Tekeli bende sevginin,

Hicret akşamlarını dikerim sözcüklerle

Asla da aldanma beni b/ağlayan zincirlere…

Babadan böyle gördüm ben ve bil ki:

Ziyan olmuş hayatımdır içimde damıttığım

Mevsimlerin de şeceresinde saklı

Bir isyandır aralıksız içimin kıyıldığı

Bense zafer işareti yaparım aç bedenimle

Ve susuzluğumu sevgiyle

Açlığımı ise Rabbime duyduğum minnetle gideririm.

 

Gideri mi dünün yoksa getirisi mi günün…

Makul olansa yalnızlıktır

Alnımın teriyle yazdığım yaşadığım kadar

Rengimse beyaz bazen pembe

Yüreğimin güvertesinde gidip gelir de emir erim

Emrine amadeyim sevginin ve evrenin

Yıldızlar saçan gözlerim ne ki?

 

G/özlem evidir benim şiirlerim.

Bazen takalar geçer

Bazen hayat susar

Edimlerimde ritmik

Haznemde ise savruktur

Heceler ve hecelediğim bir düş kesiti adeta gün

Gece asla değil pejmürde

Yürekse atlas yorganı hislerin

Üşenmeden üşürüm

Sormadan da düşerim ben aşka

 

Nazenin olsa yürek ne ki kibirli

Mevsimin esintisi tuş eder matemimi

Haznemde taşan figan

Havsalamın almadığı kadar

Üstlendiğimdir görevlerim

Şiirler dikili içimdeki iklimde

Tevazu sahibi olduğum kadar

Tereddütsüz sever yazarım

Kinayesi varsa dostun düşmanın

Üstüme alınmadığım kadar

Sevecen kaderimle de hasbıhal ederim

Bazen doz aşımı sözcüklerin

Bazense yangınlar çıkar ardı ardına:

Kuru topraklarınsa

Nemiyim

Yüreğimde saklı matemi ve meltemi ezelden sevenim

Rica üzerine sevmediğim yaşamadığım kadar

Bir riya ise kiminin gözünde içinde saklı

Tabanları yağlar

Kaçarım ardıma bakmadan

 

Hicreti ömrün en sevdiğim Rabbimin katına dikili gözlerim

Her içim daraldığında dikilitaşıdır sözcükler

İçimdeki matemin de güzergâhı

Bir ileri bir geri yürüdüğüm o mayın tarlası

Hengâmede saklı bilinmezin girift heceleri

Harcı âlemdir kimi insan

Hercai menekşe belki de cesetler…

 

Kâğıt kayıklar gider gelir yüreğimin rıhtımında

Kayıtlı bir düşüm ben düşen gözümden

Yaşın da yoktur haddi hesabı

Takoz görevi yapar bazen kalem

Ve sessizliğe sığındığım kadar

Yazılması gereken de şudur mezar taşıma:

‘’Hiç kimse anlamadı beni…’’