Card image cap
Düş çikmazi



Kış güneşinde paspas bir imgeyim ben:

Sözcüklerim tamtakır aşklarım sefil:

Gönülden yana derdim benim

Gönül veren gönül koyan

Gönülsüz de bir mıntıka

Aşka rest çeken kış nöbeti.

 

Zaaflarım var pekmez kıvamında

Ahtım var yas dolaylarında

Kamburum var zaten her yerim eğri

Müşkülüm var ve de

Düş çıkmazında.

 

Hoyrat neferiyim sadık gölgemin

Uzamayan kısalmayan bir heceyim

Şapkası olmayan bir harf

Aşka ırak mutluluğa set çeken

Naylondan bir zaferim

Tomurcuklarım patlar yerin dibinde.

 

Uzamında hasretin bol keseden hüznüm ben

Sefil yüreğim beynamaz durakları

İnip bindiğim hayaller çıkmazı

Mağdur bir sepetim

İçi dışı yaş yüklü.

 

Yedieminde unutulan kalemim:

Kalemim doğurgan

Sırtlandığım mezhebim.

Kör noktasıyım madem ömrün

Örtün beni saklı günahlarla

Boğun da dolunayı

Dolup taşmayı m/eziyet bildiğim.

 

Kanaviçe desenler sokağındayım

Yer gök şemsiye

Oysaki tutuldu bulutun nutku

Yağsa yağsa hazan mahsulü yeminlerim

Azıkta bekler na’şım

Azınlıktır seven neslim.

 

Bir kareyim aşkı üçgene benzeyen;

Çemberim kendi içinde dönen

Aşkım bir de rugan pabuçlarım

Unutulduğuma kani nefsime set çektiğim

Aşkın yoldaşı bir iklimin de ta kendisi

Metruk yürekler sokağında

Dolandıkça içine yüreği içre kapanan.

 

İskelesi yoksa günün

Iskartaya çıkan müzmin yalnızlığım

Bir körebe bir de sobe, demeyi şiar edindiğim

Korunaklı dünyamda tapındığım ömrün tek hücresi:

Hani hasretim hani yoldaşım

Varsa yoksa Rabbine yakın ahvaline uzak bir kerametim

B/ölün beni hadi bölün:

Övündüğüm şu soluk tenim

Alın teridir hani sevdiğim kim varsa yüreği ikram ettiğim.