Bir düş’ e bir gülüş’ e mahal verdi gök kubbe.

Aşkın arka yüzünde saklıydı cennet

İhya edilesi sözcüklerle örülü kader ve kısmet…

Büyük boydu hüzün:

Azıcık küçüğünden ver, demeye yoktu yüzüm.

Üzüm misali gözlerinde göğün

Metruk heceler saldım önüme

Arkamdan gelen vardı ya da yok:

Var olmanın meali idi mademki ruhumdu tok

Ve tok sesi rüzgârın

Çaputlar b/ağladığım akasya ağacı

Şerit değiştiren iklimler ve de

Şerh düşülesi o istikamet

Ederi var mıydı sahi günün?

Ertelenmiş bir düğün ne ki?

Ardı arkası kesilmedi cenaze törenlerinin.

Zimmetliydi ruhum

Zemherilerde üşüdüğüm kadar yorgundum da

Yerleşik acılar cumhuriyetinden firar ettiğim kadar

Arz edilesi kaderim kedere diş bileyen rüzgâr

İdi belki de muadilim:

Hem içime ters esen

Hem de yalnızlığı kovaladığım

Dürtülerim ölü mesela

İklimlerden çaldığım kurumuş yapraklarım

Serili boydan boya…

Seğiren gözlerim ve ırkı olmayan hüznün

Bağlansa basireti ne ki?

İkame ettiğim sözcüklerin temel atma töreni

Elbet şiirdir mızrabı yüreğin

Yürektir solosu benliğin

Sadık bir köpek gibi peşinden gittiğim sahibim

Ne de olsa sahibesiyim ben bitimsiz hislerimin.

Bir şevk ise gün

Geceyi dar ettiğim

Hüzün yüklü güncem

Ruhumsa mesire yeri adeta kazan kaldıran

Rüyalardan arda kalan

Hayal meyal baş koyduğum umudun daim kıldığı

Yaşama sevincime eşlik eden körpe Zühre Yıldızı.

Muadilim ve mensubu olduğum yalnızlığın

Zil çalan bir hademe gibi

Koşarak bahçeye çıktığım

Dünüm ve örgüm ve örüntüsü yüreğin

Bazense duygular kördüğüm

Meczup sessizlik

İnkâr ettiği kadar yalanları kâfirin

Melun bir gölge ise peşime düşen

Benden ötesi varsa yoksa gizem

Renkli bir mintan giyindi cihan

Aslında karanlığı örtbas etti

Bir adım sonrası

Adımdan yok ötesi

Bir kıvanç ise yaşam

Ve onuru ile asılı iken göğe ve sonsuzluğa, insan

Reşit kılınmış sair duygu

Sevecen yürek ikliminde seken yalnızlığın ruhu

Başa aldığım her gün hayatı

İbaresi umuda dair beşerin rüyası

Ve de kat izinde saklı sevdası

Ölümsüzlüğü diktiğim kadar önsezimde saklı kâinatın hulasası.