Card image cap
Dua



‘’Her gece yeni sokak doğuyordu

Annem o sokağı amansızca süpürmekteydi.’’

(Alıntı)

 

 

 

Yansızlığına inansam keşke cihanın

Mavi çoraplarıma barikat yığdırdığım alın terim:

Hani koşan hani kanayan çıplak ayaklarım:

Hani noksan hani hazan

Hani bir çay bardağı hüzün

Demlerken çayın yanında

Annemin ağladığı bir kış ertesi

Yorgan yandı kavga mıydı telvesi

Kayıp yılların damağımda kalan son hecesi

Elbet kekeleyen anne düşleri…

 

Sıfatlarla yargılanan benlik

Nidaları da soluk gök kubbe

Açık ara farkla baharın esintileri hissedilmekte de

Yüreğin kışlasında

Ve bir asker selamı çaktığım o devasa rahmet

Aşka kalmayan inancı ile melekler dahi

Ağlarken sulu sepken misali

Kandığım hangi gün ertesiydi de?

 

Yâd ettiğim mazimde kalan son bir tebessüm?

Sandık sandık mahsul

Gelinin etekleri süpürürken avluyu

Oysaki yansız sanmıştım ben sevgiyi

Bir de aşka namzet heceler uçuşurken

Elbette hüznün polenleriydi her biri

Dirlik, birlik sancısı çeken bir gece

Güne erse ne geçecekse eline…

 

Latife yapmanın da muadili idi

İçimde sırıtan o peçeli kız çocuğu

Yorgun ve mağdur bir gölgenin de son sığındığı

O bitimsiz gözyaşı

Tıpkı Mevla’nın çağrısı ile irkildiğim

Eteklerimden döken yapraklarla

Ait olmadığım bir ağaç kökü

Ölümle sözleşen otantik bir rüya

Kâh sözlendiğim lanet

Kâh közümde yaşamayı dilediğim tek bir katre:

Yasın mağdur kesesi

Yağmalanan yüreğe isyan eden cefası ömrün de

Tek geçtiği özeti.

 

Sanrılar kıştan son armağan

Baharın coşkusuna yenik düşmedik de şimdiden

Kara gözü karakaşı sevdanın

Bir mağdur tekke ki

Aşkla cebelleşen koca kâinat

Oysaki sevmekti bahşedilen

Nazenin bir yürekte dağlanan her hücre

Kürediğim kadar kanıksadığım;

Sandık dolu niyazla sabahı karşıladığım.

 

Künyemi kaybetmezden önce

Devinmiştim ben içimdeki ümitle

Kayarken ayağımın altından cihan

Bir metruk gölgeye mi teslim olacaktım?

 

Hani aşkın çatısı nerede?

Hani nerede merhametin haznesi?

İçimde koca bir delik

Bandığım umut kadar katık yaptığım sefalet

Oysaki mızrap bildim ben çekemediğim o tetiği

Bir de sığındığım anne dualarım.

Serpilen her öğündü

Peşinde sürüklendiğim de her öğüt

Kopan kancasına takılı aklım elbet

Öğretilerin de miadı dolmuşken

Şimdi dokunmasın da kimse sandukamın kilidine

Bir mayhoş tat ki armağanı ömrün

Bir devasa acı ki kat kat giyindiğim.

 

İlişmeden yere göğe çekip gitmek ne kolaydı oysa

Hele ki tecrit edildiğim şu hengâme

Elbet tesellisi saklı Rabbimin emanetinde:

Bir boş kasa ki dolmayan

Bir dolu ki ardı ardına dinmeyen

Delişmen rüzgâra da minnetim

Görünmezliğin tekelinde her zerrem

Gördüklerime binaen susacağım da ilelebet

Nasıl olsa tecelli edecek İlahi Adalet.