Bir ezberim yok benim çünkü
sayısızdır haiz olduğum ezberin gizeminde kaybolduğum kadar şiir yazdığım da
yalandır çünkü ben tamı tamına şiirden ibaretim…
Bir enkaza dönüşür dönüşmez iç sesim
Sundum kaydımı evrene
Müptelası olduğum sevginin ve umudun
Karelere b/ölündü içimdeki mevsim
Miladımdı mademki şiir
Mahrem kaygılarımı def ettim
Giyindiğim kadar sözcükleri
Yüreği de mest ettim.
Uyruğu tartışılırdı gün batımının…
Yoksa nasıl uydururdum ben hayatı?
Uyumsuz bir kelebek mizaçlı
Tokuşturduğum kalemi
Aşkınsa revaçta olduğu bir minvalde
Hayallerimi kâğıda ektim…
Durağan bir hayat değildi elbet
öykündüğüm
Gel gör ki ıssız ve sıradan
Meyleden coşkuma sarıldım
İçimdeki hutbeler yangın misali
Körü körüne inandığım insanların
mizacı
Ayyuka çıkandı hüznüm bazense
sevincim
Diri bir tebessüm bahşedilmişti madem
Cihana yaydığım sevgi ve sitem
Düşler hacizli olsa ne ki…
Yaralı yüreğinse kalemle seferberliği
Putperestti şarkılar
Kaykıldığım şu minvalde neyse ruhuma
kazınan…
Azığım sözcükler
Azman mahiyetinde dalgaların
biçimlenen ruhum
Boyumdan büyüktü her biri
Ve ettiğim laflar öncemde saklı
Nice cendere
Geçtiğim x-rey cihazı susmak bilmedi
Ve
Döktüm cebimdeki taşları
Yetmedi.
Döktüğüm onca gözyaşı
Sahi, kayıp mıydı edindiğim gizem?
Kaybolmanın ertesi
Yüz görümü nice duygu geldi dile
Sırdaşım iklim ve Tanrı
Yaza yaza çıkarken de sırlarım ayyuka
Hüzün biçili bir ömür
Kanıksadığımsa kader
Bıçkın rüzgârın müptelası
Dilimlediğim peyderpey
Dilemması yalnızlığın
Solan yüzümde saklı intibaı
Sönük bir yıldızın yankısı:
Sahi, neydim ben neyden bunca acı?
Meylettiğim bir kumpas değildi asla
ömür
Mizacı dervişin sarmalında gizinin
O huzur dolu bekleyiş zikrine
Eşlik eden fikrinden dökülen
Sözcük zümresi
Satırların gazabına uğradım
Sayıkladığım rüyalarım birer şiire
dönüşen
Aksanım yorgun şivem tanıdık
Müptelası hayallerin boca ettiğim
bunca sırrı
Ve elbet her zerremle şiire denk
düşen…
Yolda rastladığım o yabancı
Zaman içerisinde tek yoldaşım oldu
Serili olduğum zemin aslında bir can
pazarı
Uyruğum ve ulağım nasıl ki şiir
Diz(e)lerimin bağı çözüldü ve de
ertelediğim kadar
Hayatı ve mutluluğu
Günyüzü görmek ne demek?
Sancılı bir hayatın bitimsiz nazı
niyazı
Çünkü yaşadığım tek ve arzu dolu
İklimdi şiir…
İkiletmediğim kadar yalnızlığı
Başımın dikine gittiğim
Varacağım o son yaka
Yamalı mimarisi şehrin ve şiirin
Mazbut bir gölgeydi hem eşlik eden
Aldığım nefes gibi adeta
Yaşamın güftesi
Belirteci hüzün ve ilham
Şiirden imal edilmiş bir ben ve
nicesi
Nasıl ki saklı idi şapkamda
Ceplerimden dökülen anıları ve
duyguları
İliklediğimse kalem ve şiir
İteklendiğim kadar koştuğum kendime
Ve hayat mademki
İmla hatalarından ibaretti
İbraz ettiğim kaderi kabullendiğimin
ertesi
Şiirler düşmek bilmezken yakamdan
Çünkü ben şiirdim ve nicesi…