Devasa bir açlıkla sevmiştim ben seni
ve sebepsiz bir yok oluş, göz bebeklerimde saklı o terennümü yok sayan ve
yokuşa süren bir münazara.
İklimlerden iklim beğendim nazarında
bu imkânsız aşkın
Cebelleşen bedenimle debelendim
Mevsimsiz ölümlerde sürgün
Edildim bir şiirden diğerine
Elasında gözlerimin yeşildendi
hareler
Bin bir hevesle çıktığım bu dik yokuş
Ve içimin yerleşkesinde o kulübe
Soytarı gülüşler saklıydı cehennemde
Hani, cennet belleyip el yordamı
sevdiğim kadar cihanı
Metruk bir heceye teslim oldum sonra
nasıl da nasıl da
Ansızın
Göçen bedenim ve yalnızlığım
Yakarışımın da yankısıydı şiir
Teselli babında üç beş hikâye yazdım:
Yetmedi.
Yetemediğim kadar insanlara cüret
ettim binlercesini
Yazmaya
O ki: yazgıma eşlik eden bir ateş
Bir aşk ki cüzi iradesinde mevsimin
nükseden bir serzeniş
Ne de olsa eklem yerlerinde şiirlerin
kaskatı kalmıştım
Kimine göre deli kimine göre bir
derviş
Hak ettiğim ne varsa uzağımda…
Hak etmediğim ne varsa tuzağında…
Mağlup bir gölge belki sitayiş
Hazan mahsulü solmuş bir yaprak ve
köküne ihanet eden
Ağacın gölgesinde unutulmuş bir şiir
gibi nicesi
Elem kuşları nasıl ki bana eşlik eden
Elham yüklü her anım yüreğim
Konduğum en İlahi Rakım
Üstelik defalarca kapısından
kovulduğum nice kulun
Birbirine kulluk ettiği yetmezmiş
gibi
Benim Rabbime duyduğum maneviyat ve
aşkla
Dalga geçen nice inanır gözüken
münafık mademki tefe koymuştu
Beni ve sevgimi ve iman gücüm iken
katlanan
Katlandığım kadar zulme ve yalanlara
Geçkin değilken mevsim
Geçimsiz addedilen yaralı yüreğim
Kavuşmaksa kendime
Yamalı gezegenin kaydığı eksenine
Tutunmak ne ki tutumsuz yüreğimle
Sevdiğim kadar hırpalandığım
Binlerce hiciv binlerce nazire
Bir rahmet adına
Bir rivayet idi mademki mutluluk bu
dünyanın nazarında
Nezaketim ve saygım
Sarmalında çaresizliğin
Günbegün büyüyen bir yangın
Ah, ettiğim kadar ahvalime
Nasıl da yakındı bana Rabbim şah
damarımla
Olan b/ağımda kayıp geçen zamanın da
g/izinde
Evhamla kucaklarken hayatı
Yaşadım ve gördüm ve görecektim de
Yazgımın buyurduğu ne ise
Ve de yazmaya doyamadığım
Ne de olsa al yazmalıydı kara bahtım
Aktan alnım ve ruhum ve meramım
sadece sabırda saklı
Bir var oluş ve hidayet
Kucakladığım kadar sonsuzluğu aşka
duyduğum
İnanç ve saygının devasa hikmetinin
sarmalına teslimiyetim
Rabbim ve büyüyen acımla eşleşen
İman gücümde saklı sonsuz histe saklı
Hissettiren ve de yazdıran ve de
sevdiren O idi madem…