‘’Şairler vurulmalıdır, hayat
yakışmıyor onlara.’’(A. Telli)
Hüznün bir pekiştireç olduğunu
öğrendiğim gün anladım da hayatın bir şiire denk düştüğünü ve içimdeki kıyımdı
kıyama durduğumun tescilli rahmeti.
Varlığım, hafız, varlığım diyorum
Bilemedim öncesinde mutluluğun bir
ütopya olduğunu
Nazenindi mevsim narindi sevgi
Sezgilerimse ırksız sevdi
Sevecen bir mağlubiyetti benimki
Aralıksız pekişen iç sesim ve özlem.
Redifi idim mazinin
Şüheda geçmişin küllerine uzandım:
Uzamadı da boyum yine de yine de
Dipçiği ile hasretin
Kâh av oldum kâh avcı
Kâh tav oldum kâh tavaf ettim evreni
Nezleli sesinde rüzgârın
Güngörmez selamında kayboldum eşrafın
Güne bakandım geceye selama duran
Yitik bir kelamdım aralıksız
ıskalandığım
Yetmedi yetim varlığımın ıskaladığı
Külüstür bir araba gibi meylettim
gidip gelmelere
Seken kurşundum
Set kurulan tuzaklara düşmemek adına
Mizacımla kıyama durdum gün ve gece
Maliyeti hayal kırıklığı olan
Dama taşı gibi oynamak istedikleri
insanların
Bense ödün vermedim insanlığımdan
Ve şah mat.
Kapı arasıydı dinledikleri
Kapı dışarı kovulduğumun ta kendisi
Temaşası ömrün üstüme sıkılan
tazyikli su gibi
İçimde yeşeren şiirler
Nüktedan yüreğin de demir attığı
Derdest olmuş bir mozaik gibi
İçimde aralıksız öten uçuşan elem
kuşları
Zaafımdı sevmek sevecen iklimde saklı
binlerce kelebek
Toplasan bir adam etmedi varlıkları
Diktiğim sökükleri yüreğin
Sefasını süremediğim kadar hüzün
yüklü iç sesim
Bir şiire namzetse gün
Kaykıldığım zemin ve ömür
Hitabı iç sesin kapıp da koyuverdiğim
Sancım da sanrım da bana özeldi
Sevdiğim kadar özgündü sesim
Mağdur olmanın kimliğine asla
öykünmedim
Öldürdüğümse sefil nefsim
Çocuk yüreğimden atamadığım insanlar
Çocuksa kurulduğum sedir
Hali hazırda elimi uzattığım suyu
kurumuş nehir
Meylettiğimse mutlulukla örülü bir
ömür
Suyu kuruyan o şehirlere sizin şiirlerinin duygu selleri taşımakta.
Tebrikler kıymetli üstadem.
Yüreğiniz dert görmesin değerli hocam
Çok çok teşekkür ederim
Selam ve saygılarımla...