Card image cap
Cenneti̇n şi̇fresi̇

Renklerin istilasına tutkundu aşk aslında bir meddücezir idi ruhun infilakına eşlik eden gözyaşı elbet rahmetin imgesi idi şiir ve sözcüklerin de haletiruhiyesinde saklıydı şair.

 

 

 

 

Bir imlece tutkun.

Bir rüyalara.

G/izini sürdüğü neyse

Ömrün beti benzi atmadan

Şiar edindiği ay yıldızlı bayrağına tutkun bir de.

 

Sözcüklerdi dili yalnızlığın

Dili tutuktu öncesinde kalemin

Bir nida ki sökün eden

Bir ulema belki de şairin kozasında saklı.

 

Külliyen yalandı mevsimin ç/alıntı yaprakları

Dökülmeye ne hacet?

Dökülen eteğinden taşları mevsimin

Kalabalık bir neşriyat

Paye vermekse sadece aşka ve umuda

Ah, o sevdalı semazen yüreği

Varsa yoksa haiz

Elbet yaşama coşkusuna eşlik eden

Nüvesi coşkunun

Kol kanat geren İlahi Aşkın güftesi her şiir

Öncesinde mazi

Sonrasında umut

Anda kolaçan ettiği önü arkası

Hele ki o yaldızlı yolu yok mu muradının…

 

Delişmen bir rüzgâr ve şair

Delice seven ezelden

Affı da yoktu hani kalbinin

Ama kendine ettiği zulüm ve eziyet

Ve işte taşan ruhundan adeta bir meziyet

Kürediği yer gök

Meali mi içinde saklı yoksa?

Meramı elbet Allah katında…

 

Solan bir güfte ve o başat

Başağın içi dolu ve eğik başı Rabbinin nezdinde

Taşan nehirler gibi

Kabaran yüreğinden firar eden coşku

Varsa yoksa sığamadığı yere göğe

 

Rahmetin ta kendisi aşk

Aşksa şiirlere delalet

Bir menzil ki sözcükler tam isabet

Ruhun güftesi şiir

Aşkın doğası elbet ömür

Rengi uçuk ve yaldızlı yolun da dilemması

Nazarında evrenin

Olmasa da rütbesi

Mevsimi kayıp şairin

Varsa yoksa tek rüyası

Sadece saklı Hak kapısında

O kilit ki cennetin şifresi

Sevmekten yana da tükenmedi asla nefesi, hevesi…