Kimsesizliğimi dikiyorum sökün eden hazanda saklı maruzatım bir o kadar öfkem sevgisizliğe ve işte dilemması iken yüreğim şekli şemaili olmayan duygularından insanların beslendiğim kadar acılarla, Rabbime ve aşka dönük aydınlık yüzümle, yüreğimle yaşarıp yeşerdiğime delalettir şiirlerim.

Kokum yok benim

Mısır koçanı da değil yüreğim ve saçlarım

Engebeli yollardan geçtim ben

Kuytularda ıslıklanan ruhum ve sevdam

Aşkın izafi yörüngesinde değilim

Aşkın merkezindeyim hatta ve hatta merkezi aşkın

Meali ölüm bazen insanın

Mizacı yaralı ve delişmen rüzgârın

Müdavimi bir yaprak bir çiçek olmanın

Bedeli varsın olsun solgun tenim

Asla da silik bir iklim olmadım ben hem

Hemhal olduğumdur aralıksız yüce Rabbim

Bilmezler o münafık gölgeler neye denk düştüğümü

Sadece savsaklar da benliğimi…

Aşikâr aşkım ben

Aşkın ve insan olmanın

Ve de kalmanın bedelini ödüyorum

Söküklerime aldanmasın kimse

Hiç olmadığı kadar şık ve revaçta bir yürektir

Haiz olduğum

Sonsuzluğun hazzına vakıf

Sıra dışı ruhumla iz düştüğüm…

Rabbimin bahşettiğine nasıl nasıl da müteşekkirim:

Hem de defteri kebiriyim yalnızlığımın

Çat kapı aşk çat kapı rüzgâr

Müridiyim ben enginliğin;

Muadiliyim sonsuzluğun

Münzevi bir beşerim

Arada şaşarım

Lakin şaşmam yolumdan

Rabbime taptığım kadar yalnızlığıma çamur atanlara

Alabildiğine yakın bir o kadar uzak

Çünkü içine düşmediğim bir tuzaktır mizacımın

Saklı olduğu

Semada uçuşan ruhumla

Evreni tavaf ettiğim kadar mutluyum…

Acımla açtığım yüreğim

Aslında mühür vurduğum

İkilemde kalsam bile ikiletmediğim aşkın tapınağıdır

Sevdalandığım Mevla’m ve yurdum

Yudum yudum içtiğim suda saklı sadece bir damlaya

Tekabül ettiğim farkındalığında

Soyutlandığım insan izleklerine

Şaşarım ve şiarım öykündüğümden fazlasıdır hem.

Hali hazırda saklı tuttuğum

O masum ve yetim çocuğun başını okşayandır

Rabbimin estirdiği rüzgâr

Nasıl da aşikâr

Aşina olduğum hüzün cetvelim

Bazense boyumu aşan dalgalar ve aşk

Öldürdüğü nefsimden tek adım sekmeden

İçimde saklı masumiyet denen iklimden…