Card image cap
Buse

Çekincelerimi anlatıyorum

Oysaki mevsimin kamburuna konan

Kelebeğin kanatlarından farksızlığım

Asla teselli etmiyor içimde kutsanan acıları.

Söğüt dallarında bir damla çiy olmaya özeniyorum

Gerisi gelmese de direniyorum

Bir de çiçek bahçeleri:

Hani İstanbul’un meşhur laleleri

Oysaki solgun bir günün ve gülün ertesiyim

İçimde yorgun acılar hutbesi

Dudaklarım ise esir düşmüş

Gördüğüm her izlekte

Büyüttüğüm insan suretleri.

 

Notalar da kırılgan

Önünü alamadığım bir hüzün dalgası

İçimi talan eden sıra dışı bir buse

Elbet konan alnıma

Sadece bir uğur böceği.

 

Ölümü öpüyorum kimi zaman:

Ölümsüzlüğe ferman yazdığım

Gel zaman git zaman

Bir de aklımın kalan harflerinde

Çözdüğüm bulmaca

Ne tenindeyim evrenin

Ne de sokulası yerin dibi

Ne de olsa mağdur bir düş birikintisiyim

Tıpkı yulaf ezmesi bir kahvaltıda

Ocakta unutulan ekmek gibi

İçimi dilimlediğim

Yetmedi:

Unutulmuş bir çay bardağı

Kaşığı kayıp

Ruhu da çok ayıp bir hikâyeden firar eden

Kıtlama şeker gibi.

 

Dişlerimi fırçaladığım Ayrılık Çeşmesi:

Sahi, hangi durağın yolcusuyum da

Varamadım gitti karşı yakaya

Yoksa entarim mi yırtık

Döşümde saklı düş yüklü imgeler gibi.

 

Seğirten nazım

Niyazımla sahip olduğum o kudret

Elbet Huda’nın sunduğu bir coşku

Göğü tırmalayan kuşların ayaklarında

Bir perdeyim belki de

Yetmedi evde unutulmuş bir bohça

İçinde peyda olan nice çeyizlik rüya

Güldüğüm kadar da var hani:

Beklediğim ne kaldı ki ölümden b/aşka?

 

Sözcüklere tutsaklığım

Yumuk gözlerinde çocukluğumun

Baş tacı edilen bir bebek gibi kucaktan kucağa

Aşkın hatırına dikilen bir elbise

Dar gelmeden bedenime

Söküklerine ruhumun isyan ettiğim bir düş arası.

 

G/örücü yalanlar

Belki de taziyeye gelmeyi unutan

Uhrevi duygular:

Sekantı mı ömrün?

Sevdalı bir yürekten taşan her aşkta saklı

Fermanı içimde kopan da bir vaveyla:

Kurumuş yaşların izinde sürsünler beni yeter ki

Elbet başka âlemlere:

Bir elemse nükseden

Doğurgan yüreğimde saklı sevdiklerim

Ve işinin de ehli acılar:

İşinize gelmezse de düşün yakamdan,

Dercesine

Süt liman bir ömre demir attığım

Sökün eden emirlere de elbet var itirazım.

 

Sadık olduğum sadece dualarım

Duyulmazlığıma şerh düşse de evren

En yakın muradım kendime

Elbet Rabbime âşık, yılmaz varlığım:

Öykündüğüm hangi düşse

Düşülesi bir çukurda unutulmadan çıkılası

Varmaksa hidayete

Kalan gücümün hikmetiyle.