Card image cap
Bi̇z olmaktan var mi ötesi̇

Günü uyuttum da geldim

Ah, keşke sefasını sürseydim ömrün:

Vedaların eşliğinde

Sahip olduğum neydi inancımdan b/aşka?

 

Sözcükler kâh ıssız kâh yersiz

Sevecen bir imgenin peşinde olsam bile

Delişmen rüzgârın kanatlarına konduğuma şahittir

Gece feneri ilham perim:

Kanatları bazen kırık

Bazen sökün eden bir vaveyla

Kursağımda kalan şiirlerden de geçtim oysa.

Bir kendimden geçemedim

Sızlandığım kadar her anımda saklı bir mısra

Gecenin peşrevidir elbet saklandığım

Dehliz.

 

Rüya görmeyi unuttum misal.

Saklandığım bu ya da şu minval

Bir tebessüm ektiğim beyaz sayfa

Kahkahaların eşlik ettiği günün sönmez feri

Kurşundan değil yüküm

Ne de artık unuttuğum dünüm

Güne selam ve yarına hatta ölüme

Yeter ki içimdeki yürek ölmesin iki cihanda…

 

Maviler giyindim

Saçımdaki perçem

Bazen sürçse de dilim

İkazım hem var hem yok

Mealimse gündelik hayata, elbet karnım tok.

 

Bir şecerem

Bir de semiren sözcüklerden

Cennet inşa ettiğim

Üstelik görünmezliğim

Ve sabırsızlığım

Azıcık da farklıyım madem eşrafımdan

Uçuşan eşarbımın ucunda saklı gözyaşı

İmleyen her hece

Mimleyen hangi cahil münafıksa…

 

Sözcüklerim duman

İsinde kaybolduğum ruhun ve rüzgârın

Coşkusu ise kapaklandığım elbet yetmedi yetmez de

Yerli yersiz sevdiğim

Bir dünya dolusu insan

Olur olmaz canım yansa da.

 

Dostane bir tebessümden yana infaz edildiğim

Ömrün sızısı da dinmedi ezelden.

Kasıtsız bir ömür peşinde sürüklendiğim

Her lakırdı ve duygu sökün eden

Ruhun da firarında gizli bir sözlükten yana derdim

Dermanım sözcüklerde saklı

Ruhun da pervazında nöbette illa ki celladım.

 

T/uzağa düşsem de yakınlaştığım

Sezilerimde saklı bir felaketi uzaklaştırdığım

Elbet an’ım da varlığım da Huda’nın eseri

Hala nefes alabilirken

Bir de tekmelemişken nefsimi

Bir şükür daha birikti en derinde

Sabrıma katık ettiğim umut ve yeminde

Kararttım karartalı gözümü

İçimden sökün eden coşku ve neşe

Esiri olduğum değil

Esir tuttuğum kalemle çözdüğüm bilmece.

 

Kolay olmadığı en azından

Varsa derdi eşrafımın benimle

En çok da bitmeyen nazımdan

Bilen bilir beni eksik etmediğim sevgi ve niyazımdan

En çok da Rabbim bilir hem

İçimden geçeni üstelik daha çok benden

Ben olmaktan geçtim hem

D/okuduğum şu şiir ve nicesi

Biz olmaktan da var mı ötesi?