Bi̇r susup bi̇n yazdiğim

Düş çıkmazı mevsimin, serabında kaybolduğum göz ucumda saklı nemin ihtarıdır belki de ve işte derviş saçaklarında şiirin, sözcüklerle oynaşıyor içimdeki güvercin dilediğince uçsun diye yüreğim; dillendiğince ukde kalan her dünde bütünleşen benliğim bir çeyrek hükmünde sezilerime emanet bahşedilen sevginin…

Gönülden geçen hangi sessiz gemi?

Bir koşu sevdiğime delalet

Pervane olan elbet:

Kıblemde saklı rivayet.

Sözcükler efsunlu bir baş eğiş

Aslında dik başlı kalemin nazarında

Göğe konan bir kuş gibi çırpındığım o sefalet

Bir susup bin yazdığım

Beylik bir efkârdan da öte

Diri teninde bulutların

Uçmakla ölmek arasında gidip geldiğim.

Her saklı dündür ufkun s/üzgün suru

Aşkla kıyama duran bir vakittir belki de

Gelgeç mizaçlarında şairin

Kelamı bandığım görünmezin sancısıdır

Üstelik içine çektiği nefeste saklı.

Şiarı rüzgârın

Uçuşan yelesi ölü atın

Öykündüğüm neyse yerli yersiz

Öldürmekse sefil nefsi

Tebessümler eşliğinde vuku bulan bir sanrının

Nezdinde atan şafağa sunduğum bir asalet.

Ait olduğum mu sandığım mı?

Sarmalı evrenin içimde saklı

Sözcük cumhuriyeti belki de söylenmeyen efkârı

Günün

Kasıtsız ölen bir hükümde sevdalı

En çok belirsizlikten kasıt

En çok azlıkta saklı

Çoğalan hüzün katıksız esen

Yüreğin inhisarı.

Elbet göğe kayıtlı bir kuş gibi

Endamlı gölgelerin hicabı

Aksıran sesinde solan güneş

Aksayan sözcüklere imgelerle ettiği ateş.

Bir sancak ki tutunduğu

Bir şeref ki sunan Rabbi

Her karede esen tebessüm ve huzura odaklı

Su küresinde saklı bir damlanın

Gözünden düşen yaşına sadık aşkla

Yere göğe sığmayan bir mutluluk

Tutuşan nuruna da eşlik eden.

Bir masalın firarı yürekten

Bir şahikanın gözünde saklı

Dolmuş miadı

Şiirden de öte

Kılavuzu elbet bülbül

Açmayan gülün son istirhamı.