Ölümü düşleyen makul bir gerçek olabilirdim

Dişlediğime binaen içimde sır küpü yalnızlığım.

Meyvesi olgunlaşmamıştı henüz düşlerin

Şehir sakini edimlerin de sırdaş gökyüzüne

Odaklandığı o satır arası.

Elbet hicabın karekökü

Edindiğim izlenim

Ne başıma buyruktum ne esir

Kalıbımı b/astığım düş zincirlerim.

 

Sonra bir tahterevalli uyarladım

Yakası açık şiirlerden

Çapkınca bakışlarını kaçırdığım

Belli ki iyi huylu özlemim

Oysaki:

Bu aşk masalı yarına çıkmaz demişti kâhin

Ve sürüklendim

Hizaya gelip de yeni bir rota mı çizecektim?

Ve muadilim

Oysaki men edilmiştim

Hayattan ve mutluluktan.

 

Kibirliydi iklim

Ensemde nefesi kimliksizliğimin

Basitçe bir ayraç koydum gün ile arama

Didikledim yeri göğü

Nefesim kesildi ansızın.

Bir virüs mü yiyip bitirecekti kalemi?

Ve dişledim

Akabinde düşledim.

 

Sıfatlara sıfat ekledim ayan beyan

Kolumu çimdikleyendi evcil kedim

Evcimen bir kuşa hürmeten

Kanatlarını temizledim ilham perimin

Sordum da:

Bir sonraki şiir ne zaman?

Yenik düşmüştü yorgunluğa

Acıdan ufalan gözlerinde semanın

Kapıldım usulca rüzgârına.

 

Alt edemediğim yenilgilerimle

Yerdiğim kadar da metindim

Elbet izafi rotamda

Sefil bir şiir avcısı

Tünedim de usulca geceden uzayan kırık dala

Askıntı kırgın kalbimin de söndüğü bir şafak vakti

Uyumayı unuttuğum geceden arda kalan

Şiir kadar

Baş edemediğim nezdinde bilinmezin.