Card image cap
Bi̇r şi̇i̇r vakti̇

Her düşün bir yenilgi olduğunu biliyorum

Her yenilginin de bir düş olduğunu.

Mahmuzlamadığım ne kaldı ki geride?

Sevginin tefe konduğu

Ölümcül bir ihtirasla bahşedilen umuda

Tapınan bir şiirden mi ibaret yoksa

Heybetli her methiye.

 

Sona kurulu saat ve saate kurulu düzen…

Ne nakşeden ne ötüşen bir sefalet

İçindeki matemi sıraya dizen

Kurşun ağırlığında bir m/eziyet

Elbette iteklendiğim karelerde

Bir destur edindiğim şu şiir bile

Azığıma eşlik eden sür-git hayallerimde

Açan bir çiçekten çok öte.

İbaresi yüreğin düş gücünde;

Düşe kalka büyümediğim elbette Tanrı’dan bir hediye.

 

Azımsandığım her izlekte

Suskunluğun tarifesi heybemdeki seccade:

Ne öldüm ne ördüm ne de gömdüm

İhanet erbabı her gerçeği mimleyen iblise

Çektiğim rest ile arındım biteviye;

Az gidip uz gidip dere tepeyi şiir bilip

İkramı hüznün solgun bir dizede yeşeren

Yüreğin de sarkacında asılı tevazu

İllet nefsin ölümünü kutladım bir şiir vakti.

 

Seyrinde un ufak olmuş menkıbesi

Ruhun buz tutmuş seferinde günün

Seyyah yüreğime mademki kefilim;

Saymaya başlayabilirim de sondan geriye:

Sarıdan bozma yüzünde sevdalı bir ümmet mademki

Sefil karelerin de bozuştuğu gök kubbe

Yerden göğe uzanan şunca zarif yetim heceye

Basmakalıp bir isim mi takmalı?

Devranda yankılanan ruhu da mı azığa almalı?

Beylik bir nazire ötelerken mevsimi

Su küresinde gönlün yol alan mermi misali…

 

Her yetim mizacın da iz düşümü

Kaybolan umudun varsa yoksa bakiyesi

Nezdinden gecenin endamlı bir vazgeçiş

Yankılanan her dizede baş veren umut bile göreceli

Ve şimdi şanlı bir nida ile serilip de zemine

Ölebilirim kayrasında hazanın

Sevdalandığım nazarında mehtabın

Kayan yüreğimle tutunduğumuz şu yıldız

Belki de yok eder acılarımı

Matemin rüzgârında salınan başakların da atar damarı

Geride bıraktığım her dize bil ki;

Mimarı hiçliğimin:

Bir minnet ehli yürekte bile yer yokken

İklimsiz seyrinde matemin

Ürperen teninde bilinmezin

Şerh düştüm işte ansızın.

 

Sevdalı gezegen olmadığı kadar da üzgün bu gün

Yarını dişleyen her şiir nasıl ki mahremi benliğin

Bir haleye tutunduğum kadar da gerçeğim

Hüzün yüklenmiş öznemle serildiğim

En alışılmadık mizacı belki de yenilginin

Yazmaya dair de bir yemin

Kopan düğme misali içine yerleştiğim iliği sevmelerin.