Şehrin öyküsünü yazdım şiir b/ellediğim her zerremi her rengi ve azat edilesi ruhumu sakladım gün ışığına doğsun diye cümleler ve duasından ayrı kalamadığım şu devasa kainatta bilemedim rütbemi sevgiden ve umuttan başka neye tekabül ettiğini…

Hızması yok içimdeki çocuğun

Yerlisiyim ben acılarım

Açamadığım kilitli kapılardan değil

Kötü yüreklerden kaçarım.

Tembihliyim babadan

Frapan düşler biriktirmedin ben ne de sıradan

Sıra sayı sıfatı bir iklimde

Sıramı savamadığım kadar

Sığındığım Rabbimde

Saklıdır yalnızlığım

Sakin olmayı becerdiğimde

Biliyorum ki gökte açan yeni bir yıldız olacağım

Ya, eskisi?

Şair ve şiir kırptığından beri benliğimi

Bedenime sığmaz taşarım

Bir derdin dermanı nerede ise

Gider arar, bulur ve geldiğim gibi solarım

Üstüm örtük

Altında yatmaz mı nedenleri?

Konuşlu olduğum kabrin kalbinden

Firar eden sözcüklerin dinmez esintisi

Yâdımdır annem

Yağdıran Mevla

Yağmalansam da bir ömür

Takatim kalmadı sanmasın hani

O asi rüzgâr

Çarmıha gerilmiş İsa’dan sonra,

Öncemde vuku bulan sevginin goncası

Beden dilim kalem

Kalem dilim matem

Mabedimde saklıdır sessizliğim ve mahremim

Koyu gözlerinde şehrin

Islıklandığım kadar yazdığım her şiirin

Elbet de gelmez asla iki yakası bir araya şu sevdalı şehrin

Ruh ikizi bir şiir misali

Salındığım önüm, arkam, sağım ve solum

Ve sobelendiğim bir hazan sabahı

Ket vurulduğum kadar

Kat çıktığımdır

Doğru olan ve koruyan ve kollayanım nasıl ki Tanrı

Kodladığım hassasiyetim

Korumacı sevgisinde annemin

Kolaçan ettiğim ne ki?

Koyuverdiğim kendimi

Şiir ve sevgi ise adeta birer kolluk kuvveti

Şaibelidir kimi insan

Kindar bir iklim değil asla hazan

Gel gör ki hüzün ekip umut biçtiğim

Bir fasılda saklı iken gizem

Aşkın ve sevginin titrinde

Bir yanıp bir söndüğüm

Solgun yüzünde göğün

Solumdaki kat izinin

Meali ve vebali

Örtüştüğüm kadar yalnızlıkla

Yârimde saklı bir gizin tasası

Varsın düşsün payıma

Şehrin özeti bense yaralı bir Anka

Kulluğuma binaen ve küllerimde saklı iken mahrem

Matemin sarmalında dilediğim

O ki:

Bir şiir sabahında asla da sönmeyecek ferim

Narin bir çiçekten hallice

Irkı kayıp nesillerce

Neşrettiğim her duygu

Uleması aşkın kürediğim kadar ruhu

Kâh zambak kâh lale

Özümde saklı inziva

Özrümle can bulduğum, koştuğum Huda…