Hazzın sunumu ve de o güçlü sesi aşkın:

Devasa bir rahmet ve vaveyla yüklü yüreğin

Yalnızlığı

Açar da katmer katmer

Büyüyen bir hüzündür servet bildiği şairin

İlhamın b/eşiğinde salınır da salınır

Tıngır mıngır:

En çok da fısıltılardır şairin yüreğini yakan

Ne de olsa zikri fikri hep bir korudu şair.

 

Güncesi hayatın

Günü birlik aşklar yaşayan densiz ne çok adam ve kadın

Ve de çocuk olmanın hikmeti

Ve de çocuk kalmanın

Masum bir sevgiden doğan güneş

Teri emek yüklü renklerin

En sevdiği ise pembe ve beyaz şairin

 

İthaf ettiğim sen ya da yaralı gezegen

Örtüşen acılarım hüznün kat g/izinde

Sana koştuğum değil asla yalan

Açmazken kapını adadığım adaklar

Seni saklı tuttuğum duaların gücü

Yetişir imdadıma

Bir imbat gecesinde saklı firarım

Varsa yoksa ruhumdan sökün eden aşkın ve telaşın

 

Bir hengâmesin sen şair

Bir kıvanç bildiğim ise aşkın baş şehri iken şiir

Endamlı bir benlik

Efkârı ve dünü asla değil yitik

Geceyi sunan evren

Diktiğim sökükler ruhumdan taşan

Azığa aldığım değilsin

Azımsadığım hiç değil

Ayyuka çıkan kötülük ve zulüm

Rabbin gücü ile kuvvet bulup daha çok sevebildiğim

Kadar

Kandığım nice gölge

 

Sümen altı yapan bir ibare belki de

Ve geciktim işte en çok da kendime

Yatıya kalan bir bulutu yastık bildim

Şiirlerse yorganım

Varsa yoksa Rabbimle vicdanımla baş başayım

 

Elem kuşları beklemede

Ehemmiyet arz eden etmeyen kimse peşimde

Bir rugan çizme adeta ayağımı geçirdiğim

Sarmalında yalnızlığın

Şiirler diktiğim.

 

Ne esef yüklüyüm ne sıradan bir kulum

Sıra dışı ruhumla ben aşka ve evrene tutukluyum:

A, evet, bir de şiirlere

Üstelik şair değilim sadece kat izinde ruhun

Şiirlerle yaşayan bir ruhun

Bitimsiz efkârı

Ve umudun tohumunu attığım her yeni gün

Bir şiirin daha dilemması

Şirin bir gülümsemenin v/edası

 

Sancılı bir oluşum olsa olsa peyda olan

Bense ısrarla yazar ve severken

Biçtiğim kadar umudu şiir ekseninde

Hicvi dünün kavuştuğum cinnet gecelerinde

Ve işte Rabbimin bana yaşarken sunumu

Nasıl ki cennet bildim sevgiyi ve şiiri

Yaftalar yağda da mütemadiyen

Kalp gözümle yaşıyorum madem

Varsın desin insanlar:

Ne gelir ki elden?

 

Muhatabımsa kaderim ve dirayetim

Muadili olduğum her yeni günün her iklimin…

Sonsuzluğa açtığım kucaktır yazdıklarım

Varsa yoksa aşktan ve umuttan nemalandığım

Varsın olsun kırık gönül teknem

Bir şiir daha sığındığım

Yaşadığım kadar yaşattığım umudum ve gönül tekkem…