Ehli keyif düşler kurmuyorum, azizim

Hancıdan ve yolcudan ibaret şiirlerle büyüyorum

Hem nasıl d nazlı nazlı.

Kırağı çalmıyor da artık yüreğimi

Mabedimi taşlayanlara ettiğim tüm sitem.

 

Aşkı azığa aldım madem

Matemimi kurşunlayanlar

Yılmadan yaşamak mı?

Yokluğunda sevginin büyütmek mi acıları?

Hem de nasıl nasıl

Kurşun yarasıymış meğer her şiir

Gözlerimden akanlara teselli elbet

Ettiğim her duada vardığım katta

Büyüyen bir kalp gözü

Özüm de sözüm de bir madem…

 

Yol yorgunu olsam keşke:

Nasıl da tepinirdim eskiden asfaltı olmayan düşlerde

Meddücezriydi yokluğumun

Varlık dediğin ibaret değil mi hem tek zerreden?

Zerre de kuşkun olmasın hani:

Durduk yere sevmedim seni bunca matemi de

Boynuma asıp

Durduk yere atlamadım denizin dibine.

 

Kuytularında yüreğimin esef yüklü dünüm

Kardıkça günü anbean

Varmayı dilediğim o imkânsızlık yakası

Şehir gibiyim de ezelden

Bir türlü bir araya gelmedi iki yakam.

 

Şükür yakası açılmadık hiçbir derdim yok

Yosun tutan zihinsel yetersizliklerde

Zihnime ve yüreğime kefilim

Derbeder günün son kırıntıları şimdi eşlik eden

Şükür geceye ve kalemime kavuştum yeniden

Azımsanmaksa ne gam!

Andıkça dünümü yırtık cüppemle s/alındığım her dem

İmlerde gülen bir yüz

İmleci ölüme denk düşen bir iz

Gizimle devindiğim rahlem

Göğün derinliklerine açtığım kanat en elzem

Deryadan doğrum hem

Varlığım nasıl ki hiçliğin meali

Gökgürültüsüne eşlik eden o nem o nem

Asılı kalan gözlerimde

Gönül gözümle sevmedim hem ezelden?

 

Aşkın rabıtası

Bacak kadar boyumla andığım çocukluğum

Hala da bir yanım çocuk emanet ettiğim

Kaderimle yokuşlar çıktığım

Kederime gösterdiğim ihtimam

Aşk, diye diye yola düştüğüm

Vardım varacağım umarım günü gelmeden

Ölümün de yanık ucunda

Tütsüler yakan perimin

Sefil varlığıma sunumu iken aşk ve kalem

Elbet mabedimde dahi kaykıldığım

Yüreği ferah tutan maneviyatın duvağını giydim.

 

Dünden yarına uzanan

Yarın dediğin elbet kavuşmak Rabbime

Dünyada kime el uzattımsa yanan yüreğim

Dostluk ve sevgiye kefilim ta dünden

Günümse hamt ettiğim

Gönlümse sulh bildiğim

Kendimse anbean yakın durup azar azar sevdiğim

Yarına Allah kerim, azizim

Sevmelerin mealidir hem tüm dualarım ve sessizliğim

Ruhun dahi duymaz meylettiğim

Sefilliğimde Rabbime âşık

Sahip olduğum tek aş ise katıksız rahmeti evrenin.

 

Kayıp da düştüğüm yollarda

Kalkmak yeniden ve dirisinden bir sevinç meyleden

Kalbimle sevip yandığım devasa ateşin

Her kıvılcımında doğmak yeniden ve yeniden…