Card image cap
Aş erdi̇ği̇m yarinlar

‘’telaşlıyım, ağırbaşlı değilim

hesapları şiirle ödedim

hesapladım, ceplerime kağıtlar koydum

ceplerime vaatler…

rüyalar tesadüflerle perçinlendi

rüyalar rüyalar rüyalar…’’

(S. Diri)

 

 

 

Mevsimin nemi terime karıştı

Sağanağın serinliğine teslim oldum ansızın.

Sözcüklerdi içime düşen kurdun tesellisi

Bir de mavi düşlerdi özümsediğim…

 

Günü b/öldüm parmaklarımda

Zarif reveransla

İçime kıydığım göğün bulutları

Oysaki pazendendi şarkılar ve damlalar

Haris gölgeler kundakladı sonra gün ışığını:

Rengimi unuttum ve kendimi ve adımı

Sayıklarken kuşlar ölüm tarihimi

Gördüm ki ben çoktan veda etmiştim şehre.

 

Günü uyuttu kuşlar gagalarında

Taşıdıkları dünü günle avuttular

Bir tebessüm dilendi çocuk

Bir çocuk dilendi kadın

Kadın dilendi sırlar ve ağaçlar

İnsanlıktı dilenen ve dillenen

Faturasını kesti mevsimlerden

İlla ki sonbahar.

 

Maruzatını sunan nice yeis

Kıtalar aştı da geldi şair

Diz(e)leri aşındı yüreğinin

Her çöktüğünde yırtıldı imgeler

Çığırtkan baykuş içine gizlendiği kovuğu ateşe verdi

Yuhalanan hep isyandı ve belirsizlik

Böğrüne saplanan sancı ile öğün atladı düşler.

 

Gerçekler bilendi

Her biri tek tek sapana isabet edendi

Her yalanda saklı izdiham

Mevla tek tanıktı olan bitene

Geriledi masumiyet kucağında serzeniş.

 

Ötenazi yapabilseydim keşke önsezilerime

Fıtratıma yorgan çekip de ekseydim

Acıları umut niyetine.

Unutabilmeyi ne çok isterdim

Ufkumda kaynak yaptığım gecenin saçlarına

Dökülen ahenkli notaları da bir solukta süpürdüğüm

Elbet saçakları rüyaların

Devasa kurşunlar saplanırken

Acıyan nidalarım

Andıkça ölümü

Sevgiyi içime çektiğim her halükarda.

 

Senli ne çok dilemma

Sensizliği yutkunurken

Bir nebze de olsa savrulmasaydım keşke

İklimin nezdinde bir kuru yaprak

Ve kuru başıma

Aş erdiğim yarınlara

Umut soluyup

Unutabilseydim keşke.