D/işlediğim bir vakittir bileğime konan acının açısı iken büyüyen açmaza her düştüğümde sınandığıma vakıf…

Ülküm var benim ve muhteşem bir ülkem

Hani, bazen ölüm uykusuna dalmayı dilediğim

Hüznü işlediğim yüreğim var yüreğim

Tembihli olduğum kadar büyüklerimden

Sevginin dilemmasında büyüyen iman gücümde saklı iken

Dualarım

Bitimsiz duygularım

Göç vaktime var mı sahiden çok zaman?

Emsalsiz bir hüzünle diktiğim söküklerim var, misal:

Meali kâh umut kâh ölüm kokan ve Rabbimle hemhal

İçimde saklı o devasa tarhta koşturan çocukluğumla iştigal

Öylesine derin ve büyük ki yaralarım

Yarıladığım olsa ne ki ömür?

Yarım kalmamak adına direndiğim

Canımdan dahi çok sevdiğim bir annem var benim…

Efsunlu imiş meğer sevgi

Hem ırkı da yok da dini de titri de tininde saklı

Bir buse gibi

Bir yemin gibi

Ruhuma konan kuşun dilinde

Şakıyan bir cümle değil sadece

Ya da sıradan bir kelime değil

Anne olmasam bile annemin annesiyim şimdi.

Günüm solgun bu gün

Yüreğimse defalarca yemedi mi vurgun?

Vurucu timi ömrün

Varsın olsun vurdumduymaz çoğu insan

Vara yoğa öfkeli nicesi

Ve işte bileğimdeki diş izi:

Sabitledim ben artık zamanı

Dönüşüm de yok bu yoldan.

Neferi olduğum masallarım var kahramanları iken

Bana hükmeden

Kalemimle dirayetimi sınarken evren

Direnç gösterdiğim acılar var ve vuku bulan

Sanrılar sancılarla dolu cihanın

Arka bahçesine inşa ettiğim cennetim de var:

İçinde açan çiçekleri kökünden sökmeden anneme sunduğum

Yüreğimden sızan yaşı ve yası koruyup da

Çorak toprakları suladığım

Sudan bahanelerle gidenler yok mu hele?

İman gücüm ve büyüyen sevdam

Yaralı yüreğimle koştuğum kabrim var

Azat edilesi bir acı ki ve şiirlerim nasıl ki yanık kokar

Yanmadan kâinat

Yarılmadan yeniden yerküre ortadan,

Yâd ettiğim mazimde varsın saklı olsun güzellikler

Varsın düşmesin yakamdan insanların ettikleri sitem

Sinem yaralı

Yağmalanmış bir sözcük ise asla olmamalı aşk

Varsa yoksa evrenin neşri ve nesri

Beyitler yazılası

Bakaya kalsa bile hüzün

Ruhumun coğrafyasını yalayan dalgalar var

Dalgalı saçlarıma konan kar gibi

Dağınık hayatıma düşülen şerh gibi

Şiarım illa ki aşk ve sevgi

Umudun göçmediği

Göçük altında kalmayan içimdeki çocuğun enginliği…

Endamlı bir sevdam var benim

Vara yoğa öfkeli kimse

Bense

Vara yoğa sevgili sevdalı

Dirayeti sınana aciz bir kul olmanın meali

Varsın olsun yorgunluk

Varsın dağlar gibi büyüyen efkârım

Ben sevdiğim kadar insanım

Ve inandığım kadar

Kardığım şu ömür denen dergâhta salınan

Bir derviş misali

Zikrim iken ihanet etmeyen fikrime

Firar ettiğim varsın olsun dünya denen cehennemi

Sevgimle ve inancımla dönüştürdüğüm cennete

Sadık ve layık bir kul olmak adına Rabbime

Ve hayırlı bir evlat sancılı yüreğimle kendimden çok

Sevdiğim anneme hediyem olsun bu şiir…