Bir düş’ün kesiti her şiir belki de tebaası sözcüklerin elbet yalnızlığın zincirlerini kıran ve tüm olumsuzlukları ört bas eden.

Bir aksansa hayat şiir de duyguların lehçesi gönle huzur veren ve sadık olduğumuz kadar sevgiye ve kendimize.

Gün yüzlü bir seyyah adeta

Aşkın tebaası iken yürekte sürülen sefa

Bilemezler de yanarken kimi zaman içten içe

Sözcüklerin muhtevası bazense

Duygular arızalı bir nodül gibi

Sevecen bir aksansa yaşamak

Renkler de gölgesi

Elbet sevgiye mazhar olan

Putlar kıran yarınlara umutla dokunan.

Bir vecize bazen

Oysaki cendere ara ara yaşanan hayat

Saklı tutulası umudun perdesi

Ve işte açtık ardına kadar

Hem sevgiyle inançla sarılı değil mi kader?

Bir gonca kimi zaman

Belki de hanımeli

Yüreğin zincirlerden kurtulduğu

Sözcükler ve sevgi şairin zaferi:

Yalnızlıksa kılıf biçilen

Hoyrat bir rüzgârsa

Ah, aşk, dağları deviren.

Yanık teni özlemin

Elbet şairde saklı gizem

En çok kendine yabancı

Bir o kadar tutkulu içindeki çocuğun sesi

Sessizliğe ve kötülüğe bayrak açan

Hele ki o nazenin notalar

Şair yazarken arka fonda perde perde sesi duyulan

Gel gör ki;

Geceye ve sessizliğe mazhar

Dokunuşu kalemin.

Elbet beyitler aşıran bir sel gibi

Bentleri kırdığı

İki eli kanda da olsa

Kanmaksa hayata

Kandırmadığı kadar kaynayan yüreği

Zemherilerde üşüyen o umut çiçeği?

Bazen gül bazen karanfil

Kokusu dünyalara bedel sevginin ve evrenin

Karanlığı ört bas eden

Seyyah yüreği ile beyazı ve aydınlığı seven ve seren.

Şimal yıldızı kimi zaman

Şiarı hayatın

En çok da içinde saklı neyse söylenmeyen

Mademki Yaratan vakıf her birine

Yazmakla iştigal sevecen yürek

Sevdaya zemin hazırlayan sevgili felek

Yanlış yapa yapa

Daha çok sevmek illa ki

Issızlığını kıran her hece

Hecelediği kadar da hayatı meşkle.