Yâ râb!

YÂ RÂB!

Yâri Allah olana başka dosta ne hacet 
Nice gönüller gördüm; kapkara, zindan, harâb. 
Ey Allah’ım; ne merde, ne nâmerde muhtâc et 
Cürmüm çok, farkındayım; kovma kapından YÂ RÂB!
 
 Va'zederken Kitabın günah nedir, ne ziyan
Eritti tüm ecrimi hadsiz onca hezeyan 
Kimsesizler kimsesi! Ey garipleri duyan! 
Cürmüm çok, farkındayım; kovma kapından YÂ RÂB! 

Sermaye oldu zaman rehavete, rahata
Bahaneler aradım her suça, kabahata
Bir ömrü heba ettim günaha bata bata 
Cürmüm çok, farkındayım; kovma kapından YÂ RÂB!

Gaflet kesti önümü her hatamla alçaldım
Tövbelere hayli geç, Rahmetine aç kaldım
Dilimde eyvah, keşke yine kapını çaldım 
Cürmüm çok, farkındayım; kovma kapından YÂ RÂB!

Mahşer var, cehennem var; âmenna, inanırım 
Basiret bağlanınca hesap kolay sanırım 
Ecrimin ahvaline baktıkça utanırım 
Cürmüm çok, farkındayım; kovma kapından YÂ RÂB!

Çok günahım olsa da gülden güzel dostum var
Cân'ı candan seveni bilirim ki yakmaz har
Habîb'in hatırına kurma bu kuluna dâr
Cürmüm çok, farkındayım, kovma kapından YÂ RÂB!

Mecit AKTÜRK