Son nefesime kadar

SON NEFESİME KADAR

Ne zaman bir kış günü göklerden süzülse kar 
Anılar dile gelir gönlüme hüzün akar 
Diyorlar ki; "her ateş düştüğü yeri yakar..." 

Şimdi Ferhat misali dağları aşıyorum 
Bu gerçeği kış günü yanarak yaşıyorum. 

Bir kez olsun demedim; demem sana "sen de yan!" 
Kan ağlar kan kusarım etmem kimseye ayan 
Ne "vefasız" oldum ben ne de "sözünden cayan" 

Şu koskoca dünyayı etsen de gönlüme dar 
Unutmam yeminimi son nefesime kadar 

Hiç umurumda değil; varsın desinler "deli" 
Ben zaten benden geçtim bana veda edeli 
Çeke çeke öğrendim neymiş aşkın bedeli 

Gezdiğimiz yerlerde senden iz arıyorum 
Acıma merhem dedim, yaramı sarıyorum 

Günü güne ekledim hep adını anarak 
Her an kapı çalacak geleceksin sanarak 
Bazen bitap, biçare canımdan usanarak...
 
Düştüm aşkın lavına mum gibi eriyorum 
Hazan esti gönlümde; gam-keder deriyorum 

Ey vefasız! Şaşır da bir hatırla, bir ara!
Sor ki "neden kanıyor kapanmıyor bu yara?" 
Gönül terazisinde aşk gelmiyor ayara...
 
Her adımda hırsımdan yolları eziyorum 
Efkâr sokağındayım...Perişan geziyorum 

İsyan etmedim...etmem, görünse de çile şer 
Korkarım ki kaderim bahtıma mezar eşer 
Bilmem var mı cihanda bencileyin bir beşer...
 
Varsın ellerin beni hergün ateşe itsin 
Unutmadım...Unutma! Sen, bir bana aitsin!

Seslendiren: Şule Şahin