Havada kan kokusu

HAVADA KAN KOKUSU
 
Gören göze sır değil, yaylar oka gerilmiş
Havada kan kokusu, yoğun bir sis, duman var...
Taşları bağlamışlar, itler salıverilmiş
Yine bir kahpe pusu; hedefte Müslüman var!
 
Zulüme ayarlanmış zalimin düzen çarkı
Küfür denen tek millet; yok birbirinden farkı
Suriye kan ağlarken, inlerken Uygur Türk’ü
Bahane edip ırkı, hakâret, hezeyan var.
 
Terörü besleyen kim; kim dünyayı kandıran?
Kim İslam'a küfredip fitneyi uyandıran?
Kimler sabrı zorlayıp sınıra dayandıran?
Nemrutları andıran gürûh-u perişan var.
 
"Müslümanmış" terörist! İslam olmuş tek konu
Hakikati diyene kabalaşmış ses tonu
Başrolde siyonistler, yanlarında piyonu
Elbet sabrın da sonu, hesap soracak an var.
 
Yırtıldı maskeleri, belli sömüren, yıkan
İflah olur sanıyor mazluma kurşun sıkan
Anlamayan mı kaldı kimlerin elinde kan
Başlarında Vatikan, kubbelerinde çan var.
 
Kim demiş "böyle gelmiş, devran böyle sürecek,
Zalim âbad olacak, başı göğe erecek?"
Bir yiğit çıkar elbet zulmü yere serecek
Uğrunda can verecek candan öte VATAN var.
 
Ne zaman şaha kalksa Müslüman Türk’ün atı
Korkuyor, kuduruyor sözde medenî Batı
Yeni yetme H/itler’in bozuldukça rahatı
Yaşlı gözde ışıltı, tarifsiz heyecan var.
 
Ahmak zannetse dahi herkes kendi derdinde
Farkında Müslümanlar; kuzunun da, kurdun da
Sahibi var bu dînin, hem bayrak hem Yurd’un da
Her gecenin ardında güneşe gebe tan var.
 
Tarih bilir ne olur artar ise hıncımız
Arslana tasma takar en çelimsiz gencimiz!
Kırk yıl kında kalsa da pas tutmaz kılıncımız
Zafere inancımız, göğsümüzde îman var.

Mecit Aktürk