
Havada kan kokusu
HAVADA KAN KOKUSU
Gören göze sır
değil, yaylar oka gerilmiş
Havada kan kokusu,
yoğun bir sis, duman var...
Taşları
bağlamışlar, itler salıverilmiş
Yine bir kahpe
pusu; hedefte Müslüman var!
Zulüme ayarlanmış
zalimin düzen çarkı
Küfür denen tek
millet; yok birbirinden farkı
Suriye kan
ağlarken, inlerken Uygur Türk’ü
Bahane edip ırkı, hakâret, hezeyan var.
Terörü besleyen kim; kim dünyayı kandıran?
Kim İslam'a
küfredip fitneyi uyandıran?
Kimler sabrı
zorlayıp sınıra dayandıran?
Nemrutları andıran
gürûh-u perişan var.
"Müslümanmış" terörist!
İslam olmuş tek konu
Hakikati diyene
kabalaşmış ses tonu
Başrolde
siyonistler, yanlarında piyonu
Elbet sabrın da
sonu, hesap soracak an var.
Yırtıldı
maskeleri, belli sömüren, yıkan
İflah olur
sanıyor mazluma kurşun sıkan
Anlamayan mı kaldı
kimlerin elinde kan
Başlarında
Vatikan, kubbelerinde çan var.
Kim demiş
"böyle gelmiş, devran böyle sürecek,
Zalim âbad olacak,
başı göğe erecek?"
Bir yiğit çıkar
elbet zulmü yere serecek
Uğrunda can verecek candan öte VATAN var.
Ne zaman şaha
kalksa Müslüman Türk’ün atı
Korkuyor,
kuduruyor sözde medenî Batı
Yeni yetme
H/itler’in bozuldukça rahatı
Yaşlı gözde
ışıltı, tarifsiz heyecan var.
Ahmak zannetse
dahi herkes kendi derdinde
Farkında
Müslümanlar; kuzunun da, kurdun da
Sahibi var bu
dînin, hem bayrak hem Yurd’un da
Her gecenin
ardında güneşe gebe tan var.
Tarih bilir ne
olur artar ise hıncımız
Arslana tasma takar en çelimsiz gencimiz!
Kırk yıl kında kalsa da pas tutmaz kılıncımız
Zafere inancımız, göğsümüzde îman var.
Mecit Aktürk