Aşk Vaktinde

Güneş kınaladı şafakta göğün ellerini

İşte böyle çaldık tanrıdan ilk vakti

Gönlümüze seni gelin gibi sunmak için

Sakin, şeffaf ellerinin kınalarını yıkarken

Aktı ellerinden mavi düşler

 

Her yanımı maviler sararken

İki hasret arasında

İzledik tanrıyı, düşleri, güneşi

Aynı kefeye koyduğumuzda hepsini

Bir sen, bir ben belirdi ateş vakti

 

Ve kalbimizin mülteci kamplarını boşalttık bu vakitte

Sevda kalana kadar

Gönderdik acıları, hasretleri, sancıları, yalnızlıkları

Tanrı ikramı olan hayatımızda

Utanmadık tanrıdan çaldığımız o vakitte

Sevdayı ekmek gibi bölüşmeyi

Tanrının vaktinin adı aşkla yer değiştirirken

 

Kim bilir

Belki bir elma dişlemedik seninle

Ki bilirsin ilk günah bir meleğindi

Yani elmadan önce bir yerlerdeydi aşk

Ama aşkı dişledik canımızı acıtarak yine de

İçimizi öylece sarsın diye

Çoğaldık birbirimize aşk vaktinde

 

Sonra dedim kendime

Tanrıya ilk günahım seni arzulamam olmalı

Ki cennet kokusu seni sarmıştı aşk bahçem

Ve bilirsin kim cenneti arzulamaz ki

Bir tanrı vaktinde

Çaldığım o vakitte elma gibi dişledim

Aşk bahçemde aşk ile aşkımızı