Kendimizi o kadar çok bizim dışımızdaki kendiler yönetiyor ki, sonunda 'kendimiz' kendi olmaktan çıkıyor. Acaba dışarıdan yüklenen şeyler mi beni kendi yapıyor ya da kendiliğimi unutturuyor? Her şeyi öğrenmek hiçbir şeyi öğrenmekse eğer sınırlı hayatta kendimizi nasıl bilebiliriz. Ki insana en çok kendi yabancıyken!
Yaşam eğer kendimizi bulma sahnesiyse yaşadığımız şeyler, yer, ortam, zaman değişseydi sonuçta ulaşılacak kendimize dair kendilik aynı olabilir miydi? Mesela, zenginlik içindeki kendiliğimiz acaba fakirlik içindeki bir kendilikle eşitlenebilir miydi? İşte burada başka bir problem beliriyor. Nasıl bir kendilik istediğimiz. Bize öğretilen bir kendilik mi yoksa kendimiz zannettiğimizden sunduğumuz bir kendi mi?