Di̇li̇m = cinas=

DİLİM = CiNAS=
 
Abes söze müptela, başıma belâ dilim
Bin cürme bin ekledi; ne doksan da ne de yüz.
"Durun, etmeyin!" demem kesseler dilim dilim
Af dilemeye dahi bırakmadı bende yüz.
 
Her biri bir âfetti, her biri vahim, elim
Sayesinde incittim dostları gereksizce.
O yüzden dile kızgın, kaleme küskün elim
Hüznümün tarifine var mıdır gerek sizce?
 
Sır demiştim dudağa; duyan kâğıda yazdı
Yüreğim hep ayazdı; koklayamadım bir gül.
Kış günü ben yanarken mevsim ellere yazdı
Ömrüm tadımlık hazdı; gel şimdi kolaysa gül!
 
Nebze neşe umarken payıma çile düştü
Ey vicdansız talihim gel gör, sinemi yar da!
Belli ki benim için Tatlı Hayat bir düştü
Bakmayın güldüğüme, aklım hep zalim yârda.
 
Ey gönlüm ne isyan et, ne sonsuz hayâle dal
De ki "ferman böyleymiş, teselliyi nedeyim".
Olma rüzgâr önünde savrulan bir kuru dal
Hakk böyle takdîr etmiş; şimdi kime ne deyim?
 
Miskal misli kem sözün hükmü çorbada bir kıl
Bir gönül yıktı isen, git kendine mezar eş.
Ey âsî nefsim işit! Hep Kur'an’ı rehber kıl
Bil ki, binlerce boncuk, bir inciye olmaz eş...

Mecit Aktürk