Vaki̇tsi̇z gelmez ölüm

VAKİTSİZ GELMEZ ÖLÜM

Daha doğarken belli nefeslerin sayısı
Endişe etme gülüm vakitsiz gelmez ölüm
Çadır kurduğumuz yer son nefesin kıyısı
Hiç kimseyi bekletmez, gecikmek bilmez ölüm.
 
Şeb-î arus, vuslattır, güzel ruh için ecel
İsme özel davettir; "Kulum, artık bana gel!"
Kimine ılgıt ılgıt huzur veren hoş bir yel
Kimisine kaş çatar yüzüne gülmez ölüm.
 
"Durun!" emri geldimi kalbe ve her ekleme
Mümkün değildir artık vadeye an ekleme
Azrâil emir kulu, hiç teselli bekleme
Sel olsa dökülenler yaşını silmez ölüm.
 
Birgün saça ak düşer ele baston verilir
Hakikat "ibret" olur mezarlara serilir
Kimine malum olur, rüyalarda görülür
Gaflet perdesi varsa kolay sezilmez ölüm.
 
Tenden içe can için kafesinden uçuştur
Dünya denen bu handan ukbaya bir geçiştir
Mü’min olanlar için ecel, şerbet içiştir
Kalp gözü kör olana sırdır, çözülmez ölüm.
Kalp gözü kör olana sırdır, çözülmez ölüm.
 
Mecit AKTÜRK

SES ve YORUM: Mustafa DOGAN