Çiviledim toprağa tutuklu bakışımı
Zehir zıkkım yokluğun gözlerimden düşüyor
Üstüme çöken bahar kalan ömrün kışı mı?
Güneş de ısıtmıyor yaşlı elim üşüyor.

Yaraladım kendimi gülüşümü sökerek
Duymamak için bir şey kulağıma ot tıktım
İllegal çığlığımı ortalığa dökerek
Hayalde olsa bile kalın duvarlar yıktım.

Kahır yağdı bak yine buruşuk dudağımdan
Esareti çiğniyor erinmeden dişlerim
Zamanında kim çalmış onları kundağımdan
Geri getiren olsa yeni düşler işlerim.

Yağmurun damlasına iliştirdim şiiri
Özlemlerim gün gelip toprakta yeşerecek
Derleyecek yerinden bahtı karalı biri
Kaybettiğim umuda belki de o erecek.