Card image cap
Son cemre...

SON CEMRE

 

Bir hışımla düştü cemre toprağa!

Nehir ile sel bir olup, yarıştı…

Ayrı bir can geldi dala yaprağa;

Giden kışın, suratı beş karıştı…

 

Kopup geldi boz fırtına pürtelâş!

Karanlığa çaktı hemen bir flaş!

Yıkıldı her şeyler oldu hurdahaş!

Canlıların yüzü buruş buruştu…

 

Çığlar düştü, kefen oldu insana!

Acı doldu, nüzul geldi lisana!

Kuru dallar can buldu bak ihsana!

Tüm canlılar birbiriyle barıştı…

 

Çiçek doldu ağaçların dalları!

Gitti kasvet, neşe sardı illeri!

Cıvıl, cıvıl canlıların dilleri!

Esti rüzgâr, kuşlar coştu, çığrıştı…

 

Yer ısındı, tarlaları sisledi…

Coşan seller, dereleri besledi!

Menekşeler, akarları süsledi;

Yarab, o ne cazibeli duruştu…

 

Şimdi yerler, zümrüt gibi çimlendi!

Gelincikler, papatyalar mimlendi!

Göletlerin yüzeyleri simdendi!

Mevsim artık, ilkbahara erişti…

 

**Antalya-2020/03