Zuhâl yıldızı gibi çıktın keh-keşânlara,

Sanma ki aramadım hayâlini her yerde.

Aşinâ ettin beni gönülden taşanlara,

Dil-dâr’ı şâd eyleyip gelsen vakti seherde.

*

Hasretin düştü bana bu mu aşkın bedeli,

Üstünden yıllar geçti bin yeminler edeli.

Zümrüd-ü Anka olup Kaf dağına gideli,

Virânelerde kaldım bilsen vakti seherde.

*

Elimden ne gelir ki zarar ettim seçimde,

Bu aşkın, bu sevdânın mihneti var saçımda.

Yıllara yol verirken bir sen kaldın içimde,

Ağlayan gözlerimi silsen vakti seherde.

*

Bu duygunun hazzıyla mesrur olup ağlarken,

Taht kurduğun sinemi ateşinle dağlarken.

Gönlüme ferman edip zincirinle bağlarken,

İlk gördüğüm an gibi gülsen vakti seherde.

*

Bademler çiçek açmış ibibikler öterken,

Ümitler acz’e düşmüş son günüm de biterken.

Garip kalan ocağım için için tüterken,

Kırdığın şu gönlümü alsan vakti seherde.

*

Tarümâr edip gelen Arim seliyle dolan,

Bi-vefâlar elinde nice gülleri solan.

İrem bağına kanıp esir-i gülşen olan,

Peymâne andelip’i salsan vakti seherde.