1960 lı yıllarda Avrupa'ya çalışmak için giden Emirdağlı hemşehrilerime;




Yarım asır önceydi bir hengâmeydi sorma,

Avrupaya yolculuk fazla ileri varma.


Altmışlı yılın başı gâvur’a göç dalgası,

İlk gidenleri belli anasıyla babası.


İkinci dünya harbi insan nesli kalmamış,

Öyle çok işler var ki işçisi bulunmamış.


Önce Almanya dendi, akın akın gidildi,

Herşey iyi başladı tek dertleri var dil’di.


El kol hareretiyle derdini anlatamaz,

Gâvurun marketinden bir yumurta alamaz.


İş buldu unutuldu adadığı adaklar,

Yumurta almak için tavuk gibi gıdaklar.


Ezberledi sonunda gidip geldiği yolu,

Bir odanın içinde onbeş gâvurcu dolu.


İzin ayıymış meğer aylardan yedinci ay,

Belçika’da olanlar izine dedi "goncay "


Burda öküz koşardı orada çağ atladı,

Öyle çok geldiler ki biri on’a katladı.


Şöförlük öğrendiler kasketleri başında,

Pikap çalıp durdular musallanın taşında.


Kimisi çayır tarla peşinde koşup durdu,

Çirkin zengin olurken nice hayâller kurdu.


Gömleğinin cebinde yüz gulden görünüyor,

İki sandalye çekmiş ha bire kurunuyor.


Bacakbaşı diyerek köyde kuzu güderken,

İneğin yamızına eşek koşup giderken.


Köydeki kalanları artık beğenmez olmuş,

Arabanın içine balık istifi dolmuş.


Sorma ilk gidenleri çoğu tabutla döndü,

Çağın vebası olmuş kanser teşhisi kondu.


Sapasağlam gittiler nice dert edindiler,

Dermânsız dert yüzünden murada ermediler. 


Seveni ayırdılar Frank, Kron yüzünden,

Başlık parası verip baharından güzünden.


Mutlu olan varmı ki ağlayanı kalırken,

Şu üç günlük dünyada boşuna ah alırken.


Gâvura gitmeyeni aç kalacak sandılar,

Birkaç bilezik için hep boşuna kandılar.


Baktım mezar taşına acından ölen var mı,

Görmedim aç öleni mal ile gülen var mı,


Keşke gitmeselerdi dünyadaki mal için,

Aradığı huzuru bulamadılar niçin.


Evlât dinlemez olmuş babanın sözlerini,

Helâl, haram demeyip dikerken gözlerini.


Hep beraber burada derdimize yanardık,

Mutlu, bahtiyâr olup tuza ekmek banardık.


Birçoğu gelmez köye evleri virân oldu,

Geldiler gelmesine lâkin mezarlar doldu.


Hasret çektim yıllardır belki görürüm diye,

Zâlim gurbet demişler adına bilmem niye.


Arkadaşımdı cemil o’nu bildim bileli,

Mezâr taşını gördüm yıllar olmuş öleli.

Card image cap