Card image cap
Hayat devam edi̇yor

Unutabiliyor muyuz can kırıklarımızı?
Kaybettiklerimize, yenilgilerimize,
Çektiğimiz acılara ne kadar dayanabiliyoruz?
Her vuran fırtınada canımızdan can gidiyor.

En sevdiklerimiz bırakıp gidiyor bizi.
Sıralı-sırasız teker teker yanımızdan.
Annemiz, babamız, kardeşimiz veya dostlarımız,
Ya da her şeyden çok sevdiğimiz sol yanımız.

Dayanamam, yapamam diyoruz başlarda,
Ama zamanla onun yokluğuna alışıyoruz.
Belki ilk başlardaki kadar canımız yanmıyor ama,
Unutmuyoruz sadece yokluğuna alışıyoruz.

Hiç ummadığımız bir anda bir şarkı, bir şiir,
Bazende eskimiş yıpranmış bir resim hatırlatıyor.
O anda hüzün bulutları çöküyor yüreklerimize,
Kah gülerek, kah ağlayarak eski günleri anıyoruz.

İçimizi keşkeler sarıp sarmalamaya başlıyor,
Ya acı veren geçmişin ya da hiç yaşanmamış,
İçimizde yarım kalan hayallerin keşkeleri,
İşte o zaman canımız daha da çok yanıyor.

Hepimiz farklı yerlerde, farklı acılar yaşıyoruz.
Tükeniyoruz, hırpalanıyoruz ama yinede direniyoruz.
Sabırla, inançla yaşadıklarımıza bir şekilde dayanıyoruz.
Çünkü hayat tüm acılara rağmen devam ediyor…

Ayşe KARADENİZ



Güçlü yorumu ile şiirime ses olan MUSTAFA KARAAHMETOĞLU abime gönülden teşekkür ederim.