Card image cap
Gönlümün gözü kör olsun

Gururu kırılmış bir kadınım ben bayım.
Hani şu senin her defasında,
Sevgisini hor gördüğün o yaralı kadın...
Sensizliğin sancılarına rağmen,
Can kırıklarıyla bir başına yaşamaya çalışan,
Harabeye döndürdüğün kadınım...
*
Söylediğin yalanlarla bin parçaya böldün.
Aldandım... Yanıldım... Yaralandım...
Vicdansız yüreğinin elinden yaralandıkça,
Tutunduğum dallarımdan kırıldım.
Yaşattıklarınla yüreğimde bir bir can verdi,
En masum en çocuksu duygularım...
*
Günlerce, gecelerce için için ağlarken,
Çektiğim acıyla yaşayamam sandım.
Yüreğim kor ateşlerde alev alev yanarken,
Senden, sevginden nefret etmeye başladım.
Nefretin günden güne büyüdükçe içimde,
O bencil yüreğine beddualar yağdırdım.
*
Evet bayım, şimdi sen döktüğüm bunca yaş,
Çektiğim bunca acıdan sonra,
Geçmiş karşıma benden af diliyorsun ya...
Yüreğimi talan eden duygularım,
Birazda can yangınlarımla gülüyorum sana.
Büyük bir öfkeyle gülüyorum...
*
Bir insan yaşattığı onca acıyı unutupta,
Nasıl bu kadar yüzsüz olabilir?
Aslında hiç şaşırmamak lazım bu haline.
Senin gibi yüreksiz bir adamın,
Yaşattıklarından utanmasını beklemek,
Sanırım büyük aptallık olsa gerek.
*
Şimdi aç kulaklarını beni iyi dinle bayım...
Unutmadım çektirdiğin acıları.
Unutmadım yalanlarını, sevdama ihanetini.
Eğer olur da bir gün pişmanlığına,
Döktüğün göz yaşlarına kanıp affedersem seni,
Tek dileğim gönlümün gözü kör olsun...


Ayşe KARADENİZ